نفیسه پناهی - دانشگاه آزاد
محمدباقر خورشیدی - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی
سلیمان جمشیدی

پیازازجمله گیاهان کشت شده درمناطق مختلف ایران است استفاده ازبذورسال های قبل امری رایج و متداول است پیرشدن بذور انبارشده بدلیل کاهش قدرت و سرعت جوانه زنی و عدم استقرار یکنواخت باعث کاهش عملکردشده و اتلاف منابع کشاورزی را درپی دارد درفرایند پیش تیمار بذور بذورپیش ازقرارگرفتن دربستر خودومواجهه با شرایط اکولوزیکی محیط به لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی امادگی جوانه زنی را بدست می آورند این تحقیق به منظور بررسی اثرپیش تیمار بربذور پیرشده و فرسوده انجام گرفته است تا راه کاری برای بهبود استقرار و افزایش بنیه بذورانبار شده پیاز حاصل شود دراین تحقیق بذور درسه قسمت شاهد پیرشده و بدون پیش تیمار و پیرشده و پیش تیمار شده با پلی اتیلن گلیکول 6000 محلول NaCl و اب تقسیم و دردو مرحله آزمایشگاهی و گلخانه ای کشت گردید درمرحله کشت آزمایشگاهی تاثیر پیش تیمار برروی صفات جوانه زنی و شاخص بنیه بذرهای پیروفرسوده شده درروزهای چهارده بیست و یک و بیست و هشت مورد بررسی قرار گرفت همچنین درمرحله گلخانه ای نیز درروزهای چهارده بیست و یک و بیست وهشت اندازه گیری صفات انجام گرفت کلیه ازمایشهای مرحله ازمایشگاهی درقالب فاکتوریل برپایه طرح بلوکهای کامل تصافدی با چهارتکرار و درمرحله گلخانه ای درقالب فاکتوریل برپایه طرح کاملا تصادفی درچهارتکرار انجام گرفت

پیاز، جوانه زنی، پیش تیماربذور، کشت ساندویچی، بنیه بذر، رشد گیاه