بهاء الدین نجفی
خبات قادری - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران
قاسم نوروزی

چکیده به منظور بررسی و انجام این پژوهش بر اساس عواملی همچون گستردگی پوشش بیمه، تراکم دامداریها، میزان ضریب خطر و وضعیت اقلیمی، استان مازندران، برای بررسی برگزیده ش د. داده های لازم در این استان، در مجموع، از ۳۷ دامداری بیمه شده و ۴۲ دامداری بیمه نشده و از راه پرسشنامه و مصاحبه حضور ی گردآوری و تکمیل ش د. برای بررسی گرایش و کشش نسب ت به بیمه دام از سوی دامداران مورد مطالعه نیز، مدل لا جیت به کار رف ت. نتایج این پژوه ش نشان داد که نظام بیمه ای دام صنعتی در ایران، هرچند اث رهای سودمندی در برداشته و تا حدودی سبب کاهش ریسک و ارتق ای سطح مدیریت در دامداریها شده اس ت، و لی پوشش بیم ه ای و میزان غرامت پرداختی متناسب با ارزش بازاری دام نیست. همچنین، نتایج مدل لاجیت نشان داد که متغیرهای تعداد دام و دسترسی به خدمات دامپزشک ی، در سه سط ح، اثر م ثبت بر پذیرش بیمه د اشته و دیگر متغیره ا (میزان بدهی واحد، میزان حق بیمه، سابقه فعالیت دامداری، سطح تحصیلا ت و نوسا نهای درامد ی) دارای اثر منفی بر پذیرش بیمه بوده است.

Insurance, Industrial Livestock, Risk Coefficient, Logit Model, Mazandaran Province, بیمه, دام صنعتی, ضریب خطر, مدل لاجیت, استان مازندران