تحلیل پایداری سدهای بتنی وزنی تحت زلزله های دور و نزذیک از گسل با استفاده از اجزاء محدود و تعادل حدی

کنترل پایداری سدهای بتنی وزنی یکی از مهمترین موارد در آنالیز و طراحی به شمار می­ رود. تاکنون روش­ های متنوعی جهت بررسی پایداری سدهای بتنی وزنی ارائه شده است که از مهمترین و پرکاربردترین آنها می­ توان به روش ­های تعادل حدی و اجزاء محدود اشاره نمود. در این مطالعه پایداری سدهای بتنی وزنی با ارتفاعات مختلف به روش تعادل حدی و روش اجزاء محدود دو بعدی و سه ­بعدی برای پنج طیف زلزله مورد بررسی قرار گرفت. متفاوت بودن نتایج دو روش فوق در حصول برخی پارامترها من الجمله میزان لغزش، مدول الاستیسیته و توزیع تنش کف سد مقایسه گردید. لغزش سد بر روی فونداسیون برای تمام طیف زلزله ­ها تا بیشینه شتاب g۰/۲چندان قابل توجه نبوده و برای بیشینه شتاب ­های بالاتر بسته به ماهیت زلزله­ ها، لغزش ­های بیشتری بوجود می­ آید. در روش تعادل حدی میزان جابجایی تاج سد نسبت به کف فونداسیون برای پنج زلزله یکسان است در حالی که در روش اجزاء محدود برای هر پنج زلزله، لغزش ­ها دارای روندهای متفاوتی هستند. مقدار عددی ضریب اطمینان لغزش در روش اجزاء محدود بیشتر از روش تعادل حدی است و با افزایش ارتفاع سد، اختلاف ضرایب اطمینان­ بیشتر می­ شود.

Keywords:

Seismic response , Elastic modulus , Slip , Transformation , پاسخ لرزه ای , مدول الاستیسته , لغزش , تغییر شکل