مطالعه تاثیر پارامترهای فرآیندی و بهینه سازی زاویه خم در خم کاری با لیزر به روش سطح پاسخ

فرآیند شکل دهی با لیزر، یک موضوع تحقیقاتی و صنعتی نسبتا جدید است. مواد استفاده شده در پژوهش های انجام شده از سوی محققان، نوعا تیتانیم، منیزیم، فولاد و آلیاژهای آن بوده است. آلیاژهای آلومینیوم به دلیل داشتن انعکاس سطحی بالای پرتو لیزر و ضریب جذب پایین ، کمتر مورد مطالعه قرار گرفته اند. در این تحقیق، ابتدا نحوه و میزان تاثیر پارامترهای مختلف فرآیندی بر روی زاویه خم در فرآیند خم کاری با لیزر ورق آلومینیوم ۶۰۶۱ به روش تجربی و شبیه سازی اجزای محدود بررسی شد. سپس، به منظور دست یابی به حداکثر زاویه خم، تمام پارامترها به روش سطح پاسخ (RSM) بهینه سازی شدند. علاوه بر این، تکرارپذیری فرآیند به همراه صحت و اعتبار شبیه سازی با اندازه گیری دقیق زاویه خم با انجام آزمایش تجربی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داده است که ضخامت ورق بیشترین تاثیر را بر زاویه خم دارد، به طوری که با افزایشmm ۱ در ضخامت ورق، مقدار زاویه خم ۷۷% کاهش می یابد. همچنین با بهینه سازی پارامترها، حداکثر زاویه خم ۹۱۱/۴ درجه به دست آمد.

Keywords:

خم کاری با لیزر , بهینه سازی , زاویه خم , شبیه سازی اجزای محدود (FEM) , روش سطح پاسخ (RSM)