امیر عباسی پور - دانشجوی کارشناسی پیوسته آموزش الهیات ، دانشگاه فرهنگیان شهید مقصودی همدان ، ایران

در این مقاله با استفاده از منابع موجود کتابخانه ای و میدانی و بهره گیری از مطالعات، و سند کاوی و پرسشنامه به گردآوری داده های مورد نیاز پرداخته شده و داده های گردآوری شده تجزیه و تحلیل شده است. تعلیم و تربیت یکی از مهم ترین هدف های عالی پیامبران بوده است. تا انسان به کمال و هدف خلقت نایل شود. فلاسفه و دانشمندان حنی پیروان مکاتب مادی و الحادی با روش و بینش خویش از تعلیم و تربیت سخن گفته اند. تربیت به معانی رشد دادن و رفع موانع جهت شکوفایی استعدادها به سوی کمال است. تعلیم بدون تربیت موجب سقوط انسان خواهد شد. با نگاهی به گذشته بشر مقطعی از تاریخ را نمی توان یافت که خالی از این دو عنصر مهم باشد؛ پیشینه چین، هند، ایران، اروپا و ... شاهد صدق این مدعاست. قرآن کریم سند مدون تعلیم و تربیت است. در اصطلاح علم تعلیم و ترییت، مبانی زیر ساخت اعتقادی، فلسفی و نوع شناخت هر مکتبی از مبدا هستی، جهان و انسان است. بنابراین، اهداف، خط مشی و شیوه های عملی در هر زمینه باید براساس مبانی بنیان نهاده شود و در واقع امتیاز هرمکتبی به مبانی آن بستگی دارد.

قرآن، آموزه های اسلامی، تعلیم و تربیت