زهرا محدث - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، موسسه آموزش عالی تابران، مشهد
رضا ایل بیگی - استاد یار، موسسه آموزش عالی اقبال لاهوری، مشهد

مقدمه: نوجوانی بی تردید یکی از پرماجراترین دوره های زندگی آدمی است. دگرگونی ها و تحولات جسمی، شناختی، عاطفی واجتماعی که در این دوران رخ میدهد، نوجوانی را به موقعیتی دوگانه برای رشد یا آسیب تبدیل کرده است این پژوهش قصددارد تا به بررسی رابطه کانون کنترل با اضطراب سخنرانی دانش آموزان بپردازد.روش تحقیق: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی است و در زمره پژوهشهای بنیادین دستهبندی میگردد. روشنمونه گیری در این پژوهش به صورت نمونه گیری تصادفی خوشهای چندمرحله ای و حجم نمونه ۳۸۴ نفر بود.یافته ها و نتیجه گیری: نتایج نشان داد منبع کنترل درونی (r=-۰/۳۲۹) با اضطراب سخنرانی رابطه معنیدار دارند (P<۰/۰۵). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه که منبع کنترل درونی میتواند به صورت معناداری تغییرات مربوط به اضطراب سخنرانی را تبیین کند (P<۰/۰۵) همچنین این نتایج نشان داد که ۲۰ درصد از واریانس اضطراب سخنرانی ، توسط این متغیر تبیین میشود. بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گیری کرد که منبع کنترل درونی نقشی مهمی در اضطراب سخنرانی ایفا می کنند.

کانون کنترل، منبع کنترل درونی، اضطراب سخنرانی