نیلوفر قوامی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان(پردیس فاطمه الزهرای تبریز)
یاسمن شیخ زاده - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان(پردیس فاطمه الزهرای تبریز)
فائزه محمدوند - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان(پردیس فاطمه الزهرای تبریز)
زهراسوار شاهمرس - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان(پردیس فاطمه الزهرای تبریز)

اضطراب امتحان به عنوان یک پدیده فراگیر و مهم آموزشی، رابطه نزدیکی با اضطراب عمومی دارد و در عین حال، دارای ویژگی ها و مشخصه های خاصی است که آن را از اضطراب عمومی جدا می سازد . سبیر۱ اضطراب امتحان را حالت خاص از اضطراب عمومی می داند که شامل پاسخ های پدیدار شناختی۲، فیزیولوژیکی و رفتاری مرتبط با ترس از شکست است و در بسیاری از فرایندهای شناختی و توجهی، با کارکرد موثر فرد تداخل دارد(سیبر، .(۱۹۹۸ پژوهش های فراوانی تاثیر منفی اضطراب امتحان را بر پیشرفت تحصیلی مورد تایید قرار داده است (ساراسون۳، ۱۹۸۰ و اسپیل برگر و وگ ۴، .(۱۹۹۹ اضطراب امتحان نوعی اشتغال ذهنی است که با خودآگاهی، شک و تردید نسبت به خود و خود تحقیری توسط ساراسون تعریف می شود. عوامل زیادی باعث اضطراب امتحان می شوند از جمله عوامل شخصیتی و فردی، عوامل آموزشگاهی و جامعه ای و دسته ی سوم عوامل خانوادگی.برای مقابله با این نوع اضطراب، روش های درمانی و آموزشی متعددی مانند آموزش تن آرامی، آموزش ایمن سازی در برابر استرس، آموزش مهارت های مطالعه، پس خوراند زیستی و مداخله های شناختی رفتاری به کار برده شده است که هر کدام اثر بخشی متفاوت بر اضطراب امتحان داشته اند(اسپیل برگر و برگ، ۱۹۹۹ و ساپ.( ۱۹۹۸ ۵

اضطراب امتحان، شیوع و پیامدهای اضطراب امتحان، سبب شناسی اضطراب امتحان