فرهاد امیدی رکاوندی - فارغالتحصیل کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان پردیس دکتر شریعتی ساری. ساری. ایران.
فاطمه احمدی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان پردیس صدیقه طاهره ساری. ساری. ایران.

رفتار معلم یکی از عوامل مهم در تاثیر بر قانون پذیری دانش آموزان است و میتواند تاثیر گذاری قابل توجهی بر عملکرد وموفقیت تحصیلی آنها داشته باشد. رفتار معلم شامل جنبه های مختلفی از جمله تعاملات معلم-دانش آموز، نحوه ارائه مطالب وتشویق و پشتیبانی از دانش آموزان میشود که هر یک از این عوامل میتوانند بر قانون پذیری دانش آموزان تاثیرگذار باشند. رفتارمعلم میتواند باعث افزایش قانون پذیری دانش آموزان شود. معلم با ایجاد یک محیط دوستانه و پذیرشآمیز برای دانش آموزان۱میتواند آنها را تشویق کند تا به راحتی مواجه با چالشها و مشکلات تحصیلی شوند. معلم با ارائه بازخورد مثبت و سازنده بهدانش آموزان میتواند اعتماد به نفس و قانون پذیری آنها را افزایش دهد. معلم با تشویق دانش آموزان به تلاش و پیشرفت، میتواند آنها را به ادامه کار و تلاش در مسیر تحصیلی تشویق کند. از سوی دیگر، رفتار منفی یا ناپردازدنی معلم میتواند تاثیرات منفی بر قانون پذیری دانش آموزان داشته باشد. معلم با ایجاد فشار و استرس زایی میتواند قانون پذیری دانش آموزان را کاهش دهد و باعث ایجاد اضطراب و ناامیدی در آنها شود. انتقادهای پیوسته و ناپذیری معلم میتوانند باعث کاهش اعتماد به نفس و افزایش مشکلات رفتاری در دانش آموزان شوند. عدم توجه به نیازها و ویژگیهای فردی دانش آموزان میتواند باعث کاهش ارتباط مثبت و قانون پذیری آنها شود. در نتیجه، رفتار معلم میتواند به عنوان یک عامل مهم در تعیین قانون پذیری دانش آموزان تاثیرگذار باشد و معلمان مسئولیت دارند تا با توجه به این نکات، رفتاری موثر و سازنده با دانش آموزان خود داشته باشند تا قانون پذیری و موفقیت تحصیلی آنها را تقویت کنند. در این مقاله ما قصد داریم نقش معلم در قانون پذیری دانش آموزان را بررسی کنیم.

رفتار معلم، تشویق، قانون پذیری، نقش معلم