مهلا کریمی فر - دانشجوی زیست شناسی سلولی و مولکولی، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه کوثر بجنورد، بجنورد، خراسان شمالی، ایران

مقدمه: توپوایزومرازها در سلول های سرطانی بیش از حد بیان می شوند و سرعت تقسیم سلول را تسریعمیکنند. بنابراین مهار عملکرد توپوایزومراز I توسط مولکول های کوچک در انواع مختلف سرطان برای جلوگیری از تکثیر DNA و تقسیم سلول آن را به یک هدف دارویی مهم برای درمان سرطان تبدیل کرده است. در واقع هدف بیولوژیکی برخی از عوامل ضد سرطان، توپوایزومراز I است. هدف از تحقیق حاضر طراحی بیوانفورماتیکی ترکیب ضد سرطانی با پتانسیل مهار توپوایزومراز ۱ بر اساس ترکیب کنترل ZML-۸ می باشد.روش ها: در این مطالعه، برای بررسی نحوه اتصال ترکیب طراحی شده به جایگاه فعال آنزیم توپوایزومراز I، ساختار لیگاند موردنظر با نرم افزار هایپرکم ترسیم شد. بعد نسخه سه بعدی آن به صورت فرمت pdb ذخیره شدتا برای بررسی و آنالیز در نرم افزار اتوداک و دیسکاوری مورد بررسی قرار گیرد.یافتهها: ترکیب اصلی مهارکننده آنزیم توپوایزومراز I در کنار پروتئین توپوایزومراز I قرار گرفت. این ترکیب با پیوند هیدروژنی به اسیدآمینه TYR۳۰۸ متصل شده است. همچنین این لیگاند دارای یک برهمکنش کاتیون π با اسید آمینه ARG۳۷۶ و دو برهمکنش کاتیون -π با اسید آمینه LYS۲۶۲ است ترکیب تغییر شکل یافته ضد سرطان با اسیدآمینه های ARG۳۷۶ و PRO۳۵۸ و GLU۲۵۵ دارای پیوند هیدروژنی است. دراین لیگاند هیچگونه برهمکنش π وجود ندارد. نتیجه گیری: نتایج نشان میدهد، ترکیب تغییر شکل یافته همانند ترکیب کنترل ZML-۸ قادر به اتصال با اسید آمینه ARG۳۷۶ می باشد.

؛ternatin، مهارکننده ، آنزیم، مهارکننده، آنزیم، طراحی، بیوانفورماتیکی، ترکیب ضد سرطانی، توپوایزومراز ۱