محبوبه کلبعلی

پیدایش ادبیات عامیانه در واقع به عصر کودکی بشر یعنی دوران های اولیه تکامل جامعه و فرهنگ بشر بر می گردد. در ایران نیز با توجه به قدمت تاریخی و فرهنگی و نیز تنوع اقوام ذخیره غنی از ادبیات عامیانه موجود می باشد که شاعران در سرودن شعر برای کودکان از این ذخایر غنی بهره برده اند. پرداختن به لالایی ها، بازی ها، افسانه ها، اسطوره ها، چیستان ها و ... در شعر کودک گذشته از جنبه های سرگرم کننده و وجوه زیبا شناختی، انعکاسی از سنن زندگی مردم و باورهای دینی و اخلاقی و گاه برداشت های فلسفی و حکمی نیز می باشد.

شعر، کودک، ادبیات عامیانه