فردین جمشیدی مهر - دانشجوی دکترای حکمت متعالیه دانشگاه فردوسی مشهد
جهانگیر مسعودی - دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
علیرضا کهنسال - دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد

اگرچه ابن­سینا در حوزه­ هستی­شناسی، اسیر اعتقادات رایج دینی نمی­شود و تفسیر خاص خویش را از نظام هستی ارائه می­دهد، تا آنجا که مورد تکفیر اهل شریعت قرار می­گیرد، اما در حوزه­ فلسفه­ سیاسی بسیار متاثر از مبانی شرعی است؛ به نحوی که در «نظریه­ حکومت» خویش، بین مبانی شرعی و مبانی هستی­شناختی خود ارتباط ایجاد می­کند. از نگاه او حاکم حقیقی، نبی است و بعد از او خلیفه ای که با نص نبی یا اجماع تابعان مشخص می شود، حق حکومت دارد. او با نگاهی فقیهانه، قیام­کنندگان علیه حاکم صالح و حتی ساکتان و بی­تفاوتان به آنان را به مرگ محکوم می­کند و مبارزه­ با آنان را از اعمال مقرب به درگاه حق­تعالی برمی­شمارد. از نگاه ابن سینا، کسی که عقل اصیل دارد و نیز آگاه ترین مردم به شریعت است، شایستگی لازم را برای حکومت داراست.

شریعت, حاکم, عقل نظری, عقل عملی, نبی