CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

گزینش ژنوتیپ های گندم دوروم (Triticum turgidum L. var. durum) متحمل به تنش خشکی انتهای فصل با استفاده از شاخص های چند صفتی (MGIDI)

عنوان مقاله: گزینش ژنوتیپ های گندم دوروم (Triticum turgidum L. var. durum) متحمل به تنش خشکی انتهای فصل با استفاده از شاخص های چند صفتی (MGIDI)
شناسه ملی مقاله: JR_AGRO-25-4_002
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:

منوچهر دست فال - Field and Horticultural Crops Sciences Research Department, Fars Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, Agricultural Research, Education and Extension Organization, Darab, Iran
توحید نجفی میرک - Seed and Plant Improvement Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization, Karaj, Iran
حسن زالی - Field and Horticultural Crops Sciences Research Department, Fars Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, Agricultural Research, Education and Extension Organization, Darab, Iran

خلاصه مقاله:
وقوع تنش خشکی در انتهای فصل یکی از عوامل مهم کاهش عملکرد در گندم دوروم می­باشد. به­منظور شناسایی ژنوتیپ های متحمل به تنش خشکی، تعداد ۱۷ لاین امیدبخش گندم دوروم در ایستگاه­ تحقیقات کشاورزی داراب در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سال زراعی (۱۴۰۰-۱۳۹۹ و ۰۱-۱۴۰۰) در شرایط بدون ­تنش و تنش خشکی (قطع آبیاری در مرحله گل­دهی) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که شاخص انتخاب ژنوتیپ مطلوب (SIIG) و شاخص ترکیب شاخص­های معنی­دار (CSI) همبستگی مثبت و معنی­داری با عملکرد دانه در شرایط بدون تنش (Yp) و عملکرد دانه در شرایط تنش (Ys) داشتند. شاخص فاصله  ژنوتیپ- ایدئوتیپ چند صفتی (MGIDI) همبستگی منفی و معنی داری با Yp و Ys داشت. براساس نتایج تجزیه به مولفه­های اصلی، ژنوتیپ­های گندم دوروم در چهار ناحیه نمودار بای پلات قرار گرفتند. ژنوتیپ های ناحیه یک (لاین های ۵، ۷، ۹، ۱۲ و ۱۵) دارای عملکرد دانه پایین در هر دو شرایط تنش و بدون تنش بودند. ژنوتیپ های ناحیه دو (ارقام و لاین های ۱، ۲، ۱۴ و ۱۹) دارای عملکرد دانه بالا در شرایط بدون تنش بودند. ژنوتیپ­های ناحیه سه (لاین های ۶، ۱۰، ۱۳، ۱۷ و ۱۸) دارای عملکرد دانه بالا در هر دو شرایط تنش و بدون تنش بودند و انتخاب ژنوتیپ­های برتر از این ناحیه انجام شد. شاخص­های میانگین بهره وری (MP)، میانگین هندسی بهره وری (GMP)، میانگین هارمونیک عملکرد (HM) و شاخص تحمل به تنش (STI) که در ناحیه سه نمودار PCA قرار داشتند، از نظر شناسایی ژنوتیپ های پرمحصول و متحمل به تنش خشکی، نسبت به سایر شاخص ها برتری داشتند. ژنوتیپ­های ناحیه چهار (ارقام و لاین های ۳، ۴، ۸، ۱۱، ۱۳، ۱۵ و ۲۰) دارای رتبه عملکرد دانه بهتری در شرایط تنش بودند. براساس نتایج این تحقیق، شاخص های MGIDI، CSI و SIIG کارایی لازم جهت انتخاب ژنوتیپ­های پرمحصول و متحمل به تنش را به­طور همزمان داشتند. نتایج شاخص های  SIIG، MGIDI و CSI  مشابه بود و ژنوتیپ های ۲، ۱۰، ۱۷ و ۱۸ انتخاب شدند، ولی براساس هر سه شاخص تنها لاین ۱۸ در رتبه اول قرار گرفت. بنابراین، لاین ۱۸ که در ناحیه سه نمودار PCA قرار گرفته و دارای عملکرد دانه بالاتر از میانگین کل، هم در شرایط تنش و هم در شرایط بدون ­تنش بود، به­عنوان ژنوتیپ­ متحمل به تنش خشکی برای توسعه کشت در منطقه داراب و سایر مناطق با شرایط مشابه، شناخته شد.

کلمات کلیدی:
Grain yield, Drought tolerance indices, Durum wheat, Principal components analysis and SIIG index, تجزیه به مولفه های اصلی, شاخص های تحمل به خشکی, شاخص SIIG, عملکرد دانه و گندم دوروم

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1981583/