الهه پیرعلایی - استادیار گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، ایران
بدرخان رشوان اسماعیل - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

مقدمه: مجموعه قابل توجهی از شواهد از نقش محافظتی تمرین ورزشی در قلب-عروق حمایت می کند. بنابرین هدف از این تحقیق حاضر بررسی اثرات تمرین هوازی بر بیانmiR-۱۹۵ در بافت قلب موش های صحرایی نژاد ویستار بود.روش پژوهش: ۱۲ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار سن هشت هفته و میانگین وزن ۲۱±۲۵۳ گرم و به طور تصادفی به دو گروه ۱) کنترل ، ۲) تمرین هوازی تقسیم شدند. تمرین هوازی شامل دویدن روی تردمیل با محرک صوتی با سرعت ۵-۲۴ متر در دقیقه برای ۱۰-۶۰ دقیقه، پنج روز در هفته برای هشت هفته بود. ۴۸ پس از اخرین جلسه تمرینی، تمام موش ها با محلول کتامین زایلازین بیهوش شدند و قلب و نمونه خون از موش ها گرفته شد. سطح بیان miR-۱۹۵ در بافت قلبی با استفاده از Real-time PCR اندازه گیری شد. آز آزمون آماری تی مستقل با استفاده از نرم-افزار SPSS در سطح معنی داری ۰۵/۰≥P استفاده شد.نتایج: یافته های آماری برای مقادیر بیان ژن miR-۱۹۵ نشان داد که اجرای پروتکل تمرینی هوازی باعث افزایش در بیان ژن miR-۱۹۵ در مقایسه با گروه کنترل شد (۰۰۱/۰=p).نتیجه گیری: به نظر می رسد که افزایش بیان ژن miR-۱۹۵ از طریق تمرینات هوازی باعث کاهش در بیان ایزوفوم های کلاژن شود. نیز این افزایش miR-۱۹۵ در هایپرتروفی فیزیولوژیک ناشی از تمرین هوازی مستقیم در تنظیم ماتریکس خارج سلولی نقش دارد.

تمرین هوازی, موش های صحرایی نژاد ویستار, miR-۱۹۵