پوریا شکرالهی - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی هوافضا، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
مسعود ابراهیمی - دانشیار، گروه مهندسی هوافضا، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

بسترهای آزمایش فضایی نقطه عطفی در ماموریت های فضایی هستند. توسعه بسترهای آزمایشگاهی که قادر به آزمایش ماموریت های فضایی هستند باعث افزایش قابلیت اطمینان و بهبود عملکرد سامانه های فضایی در ماموریت های خود می شود. در این مقاله به یک مطالعه مروری بر روی بسترهای آزمایش فضایی با تمرکز بر روی بسترهای آزمایشگاهی ملاقات و اتصال پرداخته شده است. در این مطالعه، بسترهای آزمایش به دو دسته دوبعدی و سه بعدی تقسیم بندی شده اند. بسترهای مبتنی بر میز فاقد اصطکاک، پلتفرم های شبیه ساز رباتیک و ترکیب میز و یک ساختار ریلی در دسته دوبعدی قرار گرفته اند. دسته سه بعدی نیز شامل بسترهای مبتنی بر بازوی رباتیک، استخرهای آب، محیط فاقد جاذبه یا جاذبه نزدیک به صفر، ریل در یک محیط سه بعدی و پرنده های بدون سرنشین است. با توجه به اهمیت توسعه و اجرای بسترهای آزمایشگاهی برای ماموریت های فضایی و ملاقات و اتصال، در پایان، بسترهای آزمایش تقسیم بندی، معرفی و مثال هایی از آزمایشگاه های موجود و نمونه هایی از موسسه ها و مراکز فعال در این حوزه معرفی شده اند.

بسترهای آزمایشگاهی, ملاقات و اتصال, میزهای فاقد اصطکاک, بازوهای رباتیک, پلتفرم های شبیه ساز