اعظم خلعتی - دانشجوی دکتری قرآن و علوم، گرایش روانشناسی، مجتمع آموزش عالی بنت الهدی وابسته به جامعه المصطفی العالمیه. قم. ایران
محمد صادق شجاعی - استادیار جامعه المصطفی العالمیه. قم.
فاطمه سادت موسوی - دانش آموخته سطح ۳ تربیت دینی کودک و نوجوان جامعه الزهرا(س)، کارشناس ارشد مشاوره خانواده موسسه آموزش عالی اخلاق و تربیت، قم، ایران.

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی مسئولیت پذیری فرزندان بر اساس ترتیب تولد و سبک های فرزندپروری والدین، به روش توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش را افراد ۱۲ تا ۳۵ سال قمی در سال ۱۴۰۰و والدین آن ها تشکیل می دادند که ۱۶۶ نفر (۴۹ نفر مرد و ۱۱۷ نفر زن) به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیر های پژوهش، از پرسشنامه مسئولیت پذیری هاریسون گاف(۱۹۸۴) و پرسشنامه فرزندپروری بامریند(۱۹۹۱) استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی از نوع میانگین، انحراف معیار، فراوانی، ضریب همبستگی و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که سبک مستبدانه ۱۱ درصد و سبک سهل گیرانه ۱۶ درصد از واریانس مسئولیت پذیری را پیش بینی می کند. با وجود رابطه معنادار ترتیب تولد و مسئولیت پذیری، نتایج تحلیل رگرسیون نقش پیش بینی کننده آن را تایید نکرد. بنابراین می توان چنین نتیجه گیری کرد که آموزش سبک های فرزندپروری مطلوب به والدین، می تواند در بهبود مسئولیت پذیری فرزندان نقش موثری داشته باشد.

واژگان کلیدی: مسئولیت پذیری, ترتیب تولد, سبک های فرزندپروری والدین