زهرا معاون - استادیار بخش گردشگری و هتلداری، دانشکده اقتصاد مدیریت و علوم اجتماعی ،دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
مجید موحد مجد - استاد بخش جامعه شناسی، دانشکده اقتصاد مدیریت و علوم اجتماعی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
زینب نیک نجات - کارشناسی ارشد جامعه شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
سحر حجتی فر - کارشناسی ارشد جامعه شناسی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

سلامت معنوی در بردارنده ابعاد مختلف درونی و بیرونی است که با واسطه هایی قابل تبدیل به هم است. سلامت معنوی در کنار سلامت اجتماعی معنا می یابد. در این مقاله رابطه سلامت معنوی با سلامت اجتماعی گردشگران مذهبی شرکت کننده در پیاده روی اربعین بررسی می شود و سوال آن نیز عبارت است از: آیا میان سلامت معنوی و سلامت اجتماعی گردشگران مذهبی شرکت کننده در پیاده روی اربعین رابطه وجود دارد؟روش تحقیق این مطالعه توصیفی همبستگی است و جامعه آماری آن نیز تمام شرکت کنندگان در پیاده روی اربعین هستند. از آنجا که تعداد شرکت کنندگان در این مراسم هم مشخص نیست، جامعه آماری آن نامحدود در نظر گرفته شد و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برای جامعه نامحدود ۳۸۴ نفر تعیین گردید.یافته ها حاکی از این است که سلامت معنوی با سلامت اجتماعی گردشگران مذهبی و نیز ابعاد سلامت معنوی (شناختی، عواطف و کنشی) با سلامت اجتماعی ارتباط معناداری دارد. همچنین وضعیت تاهل با ابعاد سلامت معنوی، و نیز جنسیت با ابعاد شناختی تفاوت معناداری دارد. در نتیجه هرچه میزان سلامت معنوی افزایش یابد، میزان سلامت اجتماعی نیز بیشتر میشود.در تحقیق حاضر مشخص شد که نزدیک به ۳۶ درصد از واریانس (تغییرات) متغیر میزان سلامت اجتماعی توسط متغیر مستقل تبیین می شود. پیاده روی اربعین با توجه به خصوصیاتی که دارد از جمله حضور داوطلبانه و اختیاری افراد از طبقات مختلف اجتماعی و با سطوح مختلف اعتقادی و باوری فرصت و زمینه مناسبی را برای ایجاد همبستگی، انسجام و مشارکت اجتماعی فراهم می کند که از این طریق میتوان برای افزایش شکوفایی و پذیرش اجتماعی گام برداشت.

سلامت معنوی, سلامت اجتماعی, پیاده روی اربعین, گردشگران