مرتضی امینی فرد - کارشناس ارشد عمران گرایش سازه، مدیرکل کنترل و نظارت ساختمان، شهرداری شیراز

پوشاندن زیر لایه های ارتجاعی با استفاده از فلسهای بیومتری محکم باعث تغییر قابل توجه در رفتار خمیدگی از طریق کاربرد فلسها می شود. این کاربرد از منابع اصلی غیر خطی بودن در حالت های جابجایی جزئی می باشد. با پیشروی جابجایی ها، واکنش خمیدگی خطی منجر به افزایش مقاومت و ایجاد ساختار هندسی قفل شده می شود. به هر حال، بررسی این سیستم تا حال حاضر و با استفاده از فرضیه کاربرد متناوب و حتی بعد از تماس با فلس انجام شده است. این ویژگی فقط در شرایط وجود بارهای ایده آل یا در صورت وجود فلس در مجاورت منطقه صدق می کند. به هر حال، این عامل برای سیستم های کاربردی در شرایط غیر پیوسته و تعییر متناوب بارها صدق نمی کند.ما این مسئله غیر خطی را برای اولین بار در انحرافات کم و در حالت وجود دوران مطرح کردیم. مدلسازی ترکیبی و تحلیل آماری نشان می دهد که دوره استراحت بهتر می تواند هندسه کاربرد فلسهای غیر پیوسته را در میله ها و در شرایط بارگیری نشان دهد و امکان بررسی رفتار غیر خطی را فراهم می آورد. ما به اختلافات قابل توجهی در مدل های متناوب برای پیش بینی رفتار فلسها بعد از کاربرد رسیده ایم. این اختلافات شامل اختلاف در جابجایی های زاویه ای فلس، بزرگی نیروهای طبیعی در راستای طول، نوسان در شتاب و روابط بین انها و ماهیت متمایز رفتار قفل شدن می شود. بنابراین، عدم تناوب یکی از ویژگی های مهم و بررسی نشده این مسئله است که منجر به ارائه اطلاعاتی می شود که در تحقیقات قبل بیان نشده اند. این عامل باعث هموار شدن مسیر برای توسعه چارچوب معماری سازه ها برای طراحی و بهینه سازی این جامدات اهرمی می شود.

بیومتری، ارتجاع پذیری غیر خطی، فلسهای ماهی، قفل شدن