soroosh naghdi - رزیدنت جراحی ارتوپدی ، دپارتمان ارتوپدی ، بیمارستان شهید باهنر ، دانشکده پزشکی افضلی پور ، دانشگاه علوم پزشکی کرمان ، کرمان ، ایران
mahmud karimi mobarake - دانشیار جراحی ارتوپدی ، دپارتمان ارتوپدی ، بیمارستان شهید باهنر ، دانشکده پزشکی افضلی پور ، دانشگاه علوم پزشکی کرمان ، کرمان ، ایران
amirreza sadeghifar - دانشیار جراحی ارتوپدی ، دپارتمان ارتوپدی ، بیمارستان شهید باهنر ، دانشکده پزشکی افضلی پور ، دانشگاه علوم پزشکی کرمان ، کرمان ، ایران
mohamad sheibani - استادیار جراحی ارتوپدی ،دپارتمان ارتوپدی ، بیمارستان شهید مدنی ، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی البرز ، کرج ، ایران
salman azarsina - استادیار جراحی ارتوپدی ،دپارتمان ارتوپدی ، بیمارستان شهید مدنی ، دانشکده پزشکی ، دانشگاه علوم پزشکی البرز ، کرج ، ایران
peyman mohammadhosseiniazar - رزیدنت جراحی ارتوپدی.دپارتمان ارتوپدی.بیمارستان شهید مدنی کرج.دانشگاه علوم پزشکی البرز

مقدمه: پای پرانتزی نوعی تغیر شکل و دفورمیتی زانو است که در این دفورمیتی محور مکانیکی معمولا به سمت قسمت مدیال مفصل زانو جا به جا می شود. و دفورمیتی اندام تحتانی بیمار به شکل کمان در می آید. یکی از بهترین تکنیک ها برای اصلاح پای پرانتزی، استئوتومی فوقانی تیبیا (HTO ) است که این روش می تواند برخی از شاخص ها مانند اسلوپ خلفی تیبیا (PTS ) و شاخص اینسال-سالواتی (ISI ) را تغیر دهد.مواد و روش کار: مطالعه ما یک مطالعه مقطعی بود که بر روی بیماران مبتلا به پای پرانتزی قبل و بعد از برش مرحله ای استئوتومی فوقانی تیبیا انجام شد. روش بررسی اسلوپ خلفی تیبیا به این صورت بود که قبل و بعد از عمل تیبیا فوقانی به روش Step Cut- MCL sparing ، یک عکس رادیوگرافی ساده در نمای جانبی واقعی (True lateral) از زانوی بیماران مبتلا به پای پرانتزی گرفته شد.سپس زوایا مورد بررسی قرار میگرفت سطح معناداری P Value <۰.۰۵ در نظر گرفته شد.نتایج: در این مطالعه ۲۱ بیمار شامل ۱۱ مرد و ۱۰ زن شرکت داده شدند. میانگین سنی و انحراف معیار بیماران ۳۶.۱۹ ± ۱۰.۱۷ سال بود، میانگین زاویه PTS قبل از عمل ۱۱.۴۸ ± ۱.۹۴ و بعد از عمل ۱۱.۴۸ ± ۲.۱۵ درجه بود.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر میانگین زاویه PTS بعد از HTO مقداری افزایش یافته است ولی این افزایش، تفاوت آماری معنا داری را بین زن و مرد نشان نداده است. علاوه بر این، نتایج نشان داد که این افزایش میانگین زاویه PTS با سن و شاخص توده بدنی (BMI ) ارتباط معنا داری ندارد. در مطالعه حاضر شاخص ISI قبل و بعد از درمان تفاوت معناداری را نشان نداده است.

استوئوتومی فوقانی تیبیا (HTO), اسلوپ خلفی تیبیا (PTS), پای پرانتزی, MCL sparing