نرگس عرب - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، گروه شیلات،
هومن رجبی اسلامی

توسعه پایدار از جمله مفاهیمی است که به طور گسترده در مدیریت و حفاظت از منابع طبیعی به کار برده میشود. آبزیپروری نیز مانند کلیه نظامهای تولیدی با چالشهای بسیاری نظیر رقابت بر سر منابع محدود از قبیل آب، زمین، منابع غذایی همراه با تخریب ذخایر زیستی و فقدان پشتیبانی های و حقوقیروبرو است. راهکارهای بسیاری برای دستیابی به تولید پایدار در آبزیپروری پشنهاد شدهاند که از آن جمله میتوان به سیستم های نوین پرورشی،جایگزینی پروتئین گیاهی با آرد ماهی در جیره غذایی، بازسازی ذخایر و روشهای تلفیقی کشت آبریان پروشی اشاره نمود. مقاله حاضر به بررسی هریک از این روشها و محدودیت های احتمالی میپردازد که حتی میتوانند اجرای مفهوم پایداری را در آبزیپروری غیرممکن سازند.

آبزیپروری پایدار، سیستمهای پرورش آبزیان، آرد گیاهی، بازسازی ذخایر، گونههای غیربومی