میلاد عابدینی - کارشناسی آموزش جغرافیا دانشگاه فرهنگیان حکیم ابوالقاسم فردوسی البرز
علی محمدیان کویر - کارشناسی آموزش علوم ورزشی دانشگاه فرهنگیان پردیس شهید مدرس سنندج
حامد عابدینی - دانشجوی کارشناسی رشته امور تربیتی دانشگاه دانشگاه فرهنگیان علامه امینی تبریز
محمد اسمعیل پور فرد انجرد - کارشناسی آموزش ریاضی دانشگاه فرهنگیان علامه امینی تبریز

در نظام تعلیم و تربیت، بهبود سلامت روان یادگیرندگان به عنوان یکی از موارد حیاتی و اساسی مطرح است. روانی سالم نه تنها برای پیشرفت تحصیلی و توسعه شخصیتی یادگیرندگان ضروری است، بلکه برای ساختار و کیفیت کلی نظام آموزشی اهمیت زیادی دارد. سلامت روانی یادگیرندگان تاثیر قابل توجهی بر عملکرد تحصیلی، رفتارهای اجتماعی، و رشد شخصی دارد. از این رو، توجه به بهبود آن در نظام تعلیم و تربیت ضروری است. یادگیرندگانی که با مشکلات روانی مواجه هستند، اغلب دچار کاهش تمرکز، اضطراب، یا افسردگی می شوند که به نوبه خود بر توانایی یادگیری و مشارکت در فعالیت های آموزشی آنان تاثیر منفی می گذارد. در حال حاضر، مشکلات روانی در یادگیرندگان به عنوان یک چالش جدی در سامانه آموزشی مطرح است. با افزایش فشارهای تحصیلی، اجتماعی، و روانی بر روی یادگیرندگان، نیاز به توجه به سلامت روانی آنان بیش از پیش احساس می شود. این مساله نیازمند بررسی عمیق و اجرای برنامه های موثر برای بهبود سلامت روانی یادگیرندگان در نظام تعلیم و تربیت است. این مقاله به بررسی اهمیت و اهمیت توجه به بهبود سلامت روانی یادگیرندگان در نظام تعلیم و تربیت می پردازد. با توجه به تاثیر مثبتی که سلامت روانی بر عملکرد تحصیلی، رفتارهای اجتماعی، و رشد شخصی دارد، نیازمندی به برنامه ها و استراتژی های موثر برای بهبود آن احساس می شود. این مقاله در نهایت به بررسی چالش ها و پیشنهادات مرتبط با بهبود سلامت روانی یادگیرندگان در ساختار نظام آموزشی می پردازد.

نظام تعلیم و تربیت، سلامت روانی، یادگیرندگان، مدارس