اسماعیل حیدری - دانشجوی مدیریت مناطق بیابانی دانشگاه تهران
حسن حیدری - دانشجوی مهندسی فضای سبز دانشگاه زابل

استحصال آب باران یکی از شاخص ترین تکنیک های مدیریت بهره برداری از آب باران برای مقابله با کم آبی می باشد که در مناطق مواجه با کمبود آب بسرعت در حال توسعه می باشد . مبنای این روش اختصاص سطحی از زمین برای جمع آوری نزولات و سپسذخیره سازی آن برای استفاده در زمان مورد نیاز می باشد .از طرفی ایجاد باغ و کاشت درختان و درختچه ها و بوته ها در اراضی شیبدار با استفاده از سیستم های جمع آوری آب باران علاوه بر به حفظ منابع آب به حفظ خاک کمک میکند و همجنین باعث کمک به اقتصاد جوامع محلی می شود با توجه به تنوع روشهای استحصال آب باران، باید در انتخاب روش مناسب به ویژگی هایی از قبیل مقدار بارندگی و نحوه توزیع آن، توپوگرافی زمین، نوع خاک، عمق خاک و عوامل اقتصادی و اجتماعی هر منطقه توجه جدی نمود. سیستم ها،جهت جمع آوری و استفاده از آب باران برای احداث باغ در اراضی شیبدار براساس محدوده عمل و نحوه انجام، در دو دسته ی سیستم ریز حوزه ای و سیستم های بزرگ حوزه ای قرار می گیرد. که سیستم ریز حوزه ای به سیستم های جمع آوری آب بین ردیفها، تراس های سکویی کنتوری، باندهای نیم دایرهای و باندهای مثلثی، تراس های ابرویی، کرت هاو لوزی شکل تقسیم می شود

جمع آوری آب باران، سیستم های ریز حوزه ای ، اراضی شیب دار