رسل فواد حمزه الجبوری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته پژوهش هنر، دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد تهران جنوب
پیمان علیزاده اسکوئی - استادیار، گروه هنر (تحصیلات تکمیلی )، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب ،دانشکده هنر و معماری

قرن بیستم عرصه زیبایی شناسی های تازه ای در حوزه هنر بود که به طور بنیادین با زیبایی شناسی های سنتی و کلاسیک تفاوت و گاه تقابل داشت . هنرمندان به خصوص هنرمندان مولف و متفکر با آثار خود از بسیاری اصول دوره های پیشین آگاهانه و قصدمندانه تخطی کردند و اشکال نوین زیبایی شناسی را در آثار خود خلق نمودند یکی از مهم ترین اشکال زیبایی شناسی نوین کلاژ می باشد بر همین اساس ،با شروع جریان مدرن در هنر نقاشی ،گرایش نقاشان امروزی به تکنیک کلاژ بیشتر شد و به دلیل سهولت استفاده مستقیم از اشیاء و عدم محدودیت در پردازش مورد استقبال بسیاری از هنرمندان قرار گرفت نقطه آغاز آن در آثار نقاشان سبک کوبیسم بود و آنان کوشیدند با استفاده از کلاژ کوبیسم تحلیلی را از بن بست خارج کنند پس از آنان فوتوریست ها بودند که از کلاژ،در جهت تجسم و القای حرکت در آثارشان بیشترین استفاده را بردند و در ادامه ، ابن جنبش عاصی و ظغیانگر دادایسم بود که نقاشان آن سعی کردند با استفاده از روش کلاژ،افکار مخرب خویش را به نمایش بگذارند بنابراین دادائیست ها و سورئالیست ها در مقاشی مدرن هنر کلاژ را به اوج خود رسانیدند.بر این اساس نپژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی با رویکرد تاریخی می کوشد تا به بررسی همین بخش از زیبایی شناسی معاصر یعنی زیبایی شناسی کلاژ بپردازد .برای این منظور ضمن تعریف و گونه شناسی کلاژ به این پرسش پاسخ می دهد که مفاهیم فکری هنر کلاژ به عنوان مقدمه ای بر متغیرهای فنون زیبا در نقاشی مدرن چگونه دلالت پردازی می کنند.

کلاژ،زیبایی شناسی ،نقاشی مدرن ،فنون زیبا