رقیه حیدری - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه کردستان

هدف پژوهش حاضر مطالعه جایگاه آموزش محیط زیست در برنامه درسی دوره ابتدایی باهدف بهبود آموزشهای محیط زیستی در مدارس است . این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر شیوه جمع آوری دادهها توصیفی تحلیلی می باشد و از منابع تحقیقاتی اینترنتی و کتابخانه ای استفادهشده است و نتایج پژوهش نشان می دهد که با توجه به اینکه طراحی برنامه درسی با رویکرد های تک رشته ای، میان رشته ای، و فرارشته ای برای آموزش های محیط زیستی احتیاج به هزینه و زمان زیادی دارد مدارس می توانند صلاحیت های درخور پایداری را در دانش آموزان شناسایی کرده و با آموزشهای ساده مثل تفکیک کاغذ از زباله و کم مصرف کردن انرژی در حوزههای مختلف در فعالیت مدارس بگنجانند. ارزشها و مهارتهای محیط زیستی را در دروس مختلف مانند ادبیات، هنر، علوم و هدیه ها شناسایی کرده و باهدف تفسیر محیطی با روشهای نوین تدریس (روش تدریس شبیه سازیشده، بارش مغزی، منابع چندرسانه ای) به سمت پایداری حرکت کنند این اقدامات در بستری از همکاری و مشارکت بین معلم و دانش آموز و فعالیت در فضای باز منجر به جذابیت فعالیت های آموزشی و تزریق لذت، هیجان و رضایت خاطر در دانش آموزان می گردد.

برنامه درسی ، آموزش محیط زیست ، دوره ابتدایی