دل آرا سلیمان پور - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرمسار، گرمسار، ایران.

توسعه جنسی درمانی و مفهوم سازی اختلالات جنسی با پشتوانه های روانکاوانه قبل از سال ۱۹۶۰ آغاز شد و با توسعه تکنیک های رفتار درمانی خاص ارائه شده توسط مسترز و جانسون در سال ۱۹۶۶ و ۱۹۷۰ شکوفا شد. با تکیه بر این رویکردها، هلن سینگر کاپلان این دو حرکت برجسته را با کتاب خود، سکس درمانی جدید در سال ۱۹۷۴ ادغام کرد. در طول دهه ۱۹۷۰، تکنیک های دیگری برای درمان اختلالات جنسی از جمله درمانهای گشتالت ، عاطفی منطقی و انسانگرایانه پدیدار شد. انقلاب جنسی دهه های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰ باعث توسعه پربار درمانهای جنسی شد، از درمانهایی که بر اختلال به عنوان انحراف از پاسخ جنسی »طبیعی « تمرکز می کنند تا درمانهایی که هدفشان بهبود فعالیت های جنسی همه افراد است . بنابراین ، این مقاله به بررسی مبانی جنسی درمانی و تاثیر آن بر رفع مشکلات زوجین دارای اختلال کژکاری جنسی می پردازد و شامل کاوشی در مورد چگونگی تفاوت جهت گیری های نظری مختلف هم در مفهوم سازی اختلال جنسی و هم در اجرای تکنیک های درمانی خاص می شود. مفهوم سازی اختلال جنسی و ظهور انواع روش های درمانی برای درمان اختلال عملکرد جنسی در جلب توجه به مسائل جنسی بسیار مهم بوده است . این دوره زمانی پایه و اساس درک اختلال جنسی را به عنوان یک موضوع مهم که نیاز به درمان دارد و برای مشروعیت بخشیدن به میل به بهبود روابط و فعالیت های جنسی ایجاد کرد. بررسی این تکنیک های مختلف روانی -جنسی به ما امکان می دهد درک مفهومی واضح تری از اختلال جنسی و عملکرد جنسی داشته باشیم و بنابراین به بهبود عملکرد بالینی کمک می کند. همچنین در انتها به نقش پزشکان عمومی نیز در این زمینه نگاهی کوتاه خواهد شد.

اختلالات جنسی ، اختلال عملکرد جنسی ، سکس درمانی ، روان درمانی