علیرضا محمدی خراسانی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اهواز
انیس غفوری - کارشناسی آموزش کودکان استثنایی ، دانشگاه فرهنگیان، مرکز آموزش عالی حضرت خدیجه کبری (س) دزفول

اسکیزوفرنی یک بیماری شدید روانی است که در دوران دانش آموزی نیز اتفاق می افتد و با وجود یک یا چند نشانه از نشانه مشخص میگردد. اسکیزوفرنی یک وضعیت سلامت روان است که به طور قابل توجهی ادراک، افکار، خلق و خو و رفتار فرد را تغییر می دهد .در حالی که در حال حاضر هیچ درمانی برای اسکیزوفرنی وجود ندارد، تشخیص زودهنگام و مدیریت آن کلید بهبود نتایج بلندمدت است . فردی که با اسکیزوفرنی سر و کار دارد ممکن است در تشخیص تفاوت بین آنچه واقعی و تخیلی است مشکل داشته باشد، ممکن است واکنشی نشان ندهد یا کناره گیری کند، و ممکن است در بیان احساسات عادی در موقعیت های اجتماعی دچار مشکل شود. اجتماعی کردن دانش آموزان مبتلا به اسکیزوفرنی به آنها اجازه می دهد تا جنبه های مختلفی از شخصیت خود را که ممکن است به تنهایی قادر به درک آنها نباشند کشف کنند. در حال حاضر بهترین کمک به کودکان اسکیزوفرنی آن است که : خانواده ها به طور موثر با معلم همکاری کرده و معلم از این همکاری استقبال کند. این کودکان در کلاس هایی قرار گیرند که دارای دانش آموز کمتری باشد تا معلم بیشتر به آموزش انفرادی بپردازد و به تدریج کودک را درگیر فعالیت های گروهی و دروس جمعی نماید. پیشرفت این کودکان به صورت هفتگی ثبت شود در این صورت نیاز از وجود یک مشاور کمک گرفته شود.

اسکیزوفرنی ، اختلال روانی ، نوجوانان و دانش آموزان.