سعید جاهدی پور - دانشجوی دکتری بوم شناسی زراعی(اگرواکولوژی)، دانشکده کشاورزی دانشگاه ف
مجید جاهدی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی گرایش مدیریت مالی
سمیه جاهدی پور - دانشجوی کارشناسی جغرافیا گرایش برنامه ریزی روستایی
فرشته جاهدی پور - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی کشاورزی گرایش علوم و تکنولوژی بذر،

انجام فعالیتهای گردشگری که مشاغل گوناگونی را هم به دنبال دارد در هر کشوری به عنوان بخشی از فعالیتهای اقتصادی در کنار بخش صنعت و کشاورزی موجب رونق و پیشرفت اجتماعی- اقتصادی آنان می گردد. گردشگری روستایی بخشی از بازار گردشگری و منبعی برای اشتغال و درآمد بودهو می توان آن را ابزار مهمی برای توسعه اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی جوامع روستایی قلمداد کرد. گردشگری پایدار روستایی یکی از انواع مهمگردشگری است که علاوه بر حفظ ارز شهای سنتی، عقاید و آداب و رسوم، می تواند فر صت هایی را برای ایجاد توسعه پایدار بوجود آورد. حفاظت ازمناطق روستایی و حفظ جامعه و فرهنگ روستایی در روستاها سرلوحه برنامه ها قرار گرفته و وسیله ای برای دستیابی به حفظ محیط زیست روستا قلمداد می گردد. این صنعت همچنین می تواند به عنوان یک راهبرد کلیدی منجر به بهبود رفاه اجتماعی و اقتصادی در مناطق روستایی شود، لذا برنامه ریزان و سیاست مداران توسعه، باید به گردشگری پایدار روستایی به مثابه موتور محرکه توسعه بنگرند و آن را در برنامه های توسعه ای خود لحاظ کنند. مروریبر پیش نگاشته ها نشان داد که گردشگری پایدار روستایی می تواند ابزاری برای توسعه پایدار باشد. این صنعت نیازمند توجه بیشتر به تبلیغات، زیرسازی،ارائه خدمات و گسترش فرهنگ توریسم پذیری می باشد. در این مقاله سعی بر این است که به بررسی اکوتوریسم روستایی و نقش آن بر محیط زیست و توسعه پایدار پرداخته شود

اکوتوریسم، توسعه پایدار، روستا، گردشگری روستایی، محیط زیست