آرزو بازگیر - آموزگار اداره آموزش و پرورش شهرستانهای تهران شهرقدس
سارا چراغی - آموزگار اداره آموزش و پرورش کرمانشاه ناحیه ۲

نقش تربیتی خانواده و مدرسه در شکل گیری و تقویت حس وظیفه شناسی در کودکان به ویژه در دوره ابتدایی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. دوره ابتدایی به عنوان نخستین مرحله از آموزش رسمی کودکان، فرصتی مناسب برای پرورش ارزش های اخلاقی و اجتماعی است. در این دوران، کودک نه تنها با مبانی علمی و آموزشی آشنا می شود، بلکه به طور اساسی نیازمند یادگیری وظیفه شناسی و توانایی های اجتماعی است. وظیفه شناسی به کودک کمک می کند تا مهارت های لازم برای مدیریت امور شخصی و اجتماعی خود را فرا گیرد. کودکان مسئولیت پذیر در تعاملات اجتماعی موفق تر هستند و می توانند نقش های اجتماعی خود را بهتر ایفا کنند. پرورش حس وظیفه شناسی از کودکی، به آنها کمک می کند تا در بزرگسالی فردی مستقل، متعهد و موفق باشند. مدارس با پرورش حس وظیفه شناسی در دانش آموزان، محیطی سازنده و پیشرو برای یادگیری ایجاد می کنند. در دنیای امروز، با پیچیدگی های روزافزون اجتماعی و فرهنگی، ضرورت دارد که کودکان از همان دوران ابتدایی به گونه ای تربیت شوند که بتوانند مسئولیت های خود را در زندگی به خوبی بپذیرند و به انجام برسانند. اما سوال اینجاست که چگونه می توان این حس وظیفه شناسی را به بهترین شکل ممکن در کودکان تقویت کرد؟ آیا خانواده ها و مدارس به طور همزمان می توانند نقش های موثری در این زمینه ایفا کنند؟ و چگونه این دو نهاد مهم می توانند همکاری کنند تا کودکان مسئولیت پذیر و متعهد تربیت شوند؟ این مقاله به بررسی نقش تربیتی خانواده و مدرسه در شکوفایی حس وظیفه شناسی در دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد. نتایج نشان می دهد که هماهنگی و تعامل مثبت بین خانواده و مدرسه می تواند تاثیرات مثبتی بر رشد حس وظیفه شناسی در کودکان داشته باشد.

وظیفه شناسی، آموزگاران، دانش آموزان، دوره ابتدایی، اهداف آموزشی.