بررسی تاثیر روشهای مختلف کاربرد سولفات منیزیم و رقم برمیزان منیزیم و پروتئین کل دانه وشاخصهای رشدعدس درشرایط اقلیمی خرم آباد

به منظور بررسی تاثیر روش های مختلف کاربرد سولفات منیزیم و رقم بر میزان منیزیم و پروتئین کل دانه و شاخص های رشد عدس در شرایط اقلیمی خرم آباد، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1386 به اجرا درآمد. در این طرح عامل اول، شش روش کاربرد کود (خاک کاربرد، محلول پاشی، آغشته نمودن بذر به کود، کاربرد توام خاکی و محلول پاشی و روش توام تلقیح بذر و محلول پاشی و تیمار شاهد) و عامل دوم رقم، در دو سطح (ارقام گچساران و Filip-92-12L) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که عامل رقم تنها بر تعداد روز تا گل دهی تاثیر معنی داری داشت (01/0 = α ). همچنین طبق نتایج تجزیه واریانس، تاثیر روش های کاربرد کود بر میزان منیزیم دانه (01/0 = α ) و بر تعداد روز تا سبز شدن و میزان پروتئین دانه (05/0=α ) معنی دار بود. در بین روش های کاربرد کود، کمترین تعداد روز تا گل دهی با روش خاک کاربرد و کمترین تعداد روز تا سبز شدن با روش تلقیح بذر + محلول پاشی به دست آمد. بیشترین میزان پروتئین دانه از تیمار کاربرد محلول پاشی و حداکثر میزان منیزیم دانه با روش خاک کاربرد + محلول پاشی به دست آمد. همچنین روشهای محلول پاشی و خاک کاربرد + محلول پاشی و رقم Filip-92-12L به ترتیب جهت دست یابی به حداکثر میزان پروتئین و منیزیم دانه، مناسب ترین تیمارها می باشند

Keywords:

سولفات منیزیم , روش های کاربرد کود , میزان منیزیم , پروتئین کل دانه