محمدحسن بادست - کارشناسی علوم تربیتی
حلیمه بادست - کارشناسی علوم تربیتی
مهین بادست - کارشناسی علوم تربیتی
راضیه یعقوبی منش - کارشناسی سطح یک حوزوی

بدون تردید یکی از عناصر اساسی تکوین و توسعه و عوامل فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی هر جامعه، نظام آموزش و پرورش آن است. در باب قضاوت کارآیی این نظام می توان از پیشرفت تحصیلی با مفهوم موفقیت دانش آموزان در گذراندن دروس یک پایه تحصیلی یاد کرد. در کل تحلیل و بررسی عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی می تواند زمینه ساز اخذ تصمیماتی شود که کارآیی درونی این نظام را بهبود بخشیده و متعاقبا زمینه های توسعه همه جانبه را فراهم سازد. در بین دوره های تحصیلی آموزش و پرورش، دوره متوسطه به سبب وضع زیستی، اجتماعی و روانی دانش آموزان و همچنین به جهت تاثیرگذاری تصمیمات این دوره سنی در تمام عرصه های زندگی به عنوان محوریت موضوع انتخاب شده است. با مروری بر پیشینیه پیشرفت تحصیلی این دوره می بینیم که پیشرفت تحصیلی نتیجه تاثیر یک عامل نیست. چنانچه ویژگی های فردی دانش آموز (هوش عمومی و هیجانی، شیوه های یادگیری، خود کارآمد بودن و سلامت روانی و. . .) خاستگاه اجتماعی دانش آموز (محیط روانی خانواده، وضعیت فرهنگی و اقتصادی آن. . . ) و ساختار آموزشی (ساختار کلاس، انتظارات معلم، شیوه تدریس و امکانات آن و. . . ) از جمله موارد اساسی در این زمینه به شمار می رود بنا به این اقوال امید حرکت ما نمایاندن رابطه جو عاطفی خانواده با افت تحصیلی دانش آموزان می باشد، شاید بتوانیم به تاثیرات جو خانواده و رابطه آن بر افت تحصیلی پی ببریم.

عدم پیشرفت تحصیلی، اختلافات خانوادگی، بی انگیزیگی، افت تحصیلی، دانش آموزان.