مهین صمیعی کیا - لیسانس ؛ الهیات و معارف اسلامی با گرایش (فقه و حقوق)، دانشگاه : پیام نور دزفول
سمیه ابراهیمی - کارشناسی ارشد گرایش: تکنولوژی آموزشی، دانشگاه: دانشگاه آزاد تهران مرکزی
شکوفه تشکر - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه ازاد خوراسگان
حسنا اسدالهی - کارشناسی ارشد ادبیات فارسی، گرایش ؛ زبان وادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور تهران جنوب

خانواده اولین و مهم ترین نهاد اجتماعی است که براساس نظرهارلوک به صورت یک سیستم متعامل و پیچیده است که اعضای آن درکنش متقابل با یکدیگر قرار دارند و درفرآیند اجتماعی شدن و کسب مهارت های اجتماعی افراد نقش موثری دارد. جریان اجتماعی شدن و کسب مهارت های اجتماعی در محیط های غیر رسمی مانند خانواده، گروه هم سالان و رسانه های جمعی تا حدودی به طور طبیعی آموخته می شود. خانواده به عنوان کوچک ترین واحد اجتماعی، نقش مهمی در تربیت اجتماعی و جامعه پذیری فرد دارد به طوری که یکی از وظایف والدین در تربیت فرزندان و نسل آینده توجه به تربیت اجتماعی آنان است تا استعدادها و توانایی های آنان درعرصه ی حیات اجتماعی شکوفا شود و بتواند به صورت فعال و موفق در زندگی جمعی حضور یابد. به تعبیر دیگری تربیت اجتماعی و جامعه پذیر شدن یکی از حقوقی است که فرزندان بر عهده ی والدین خود دارند.

اجتماعی، مدارس، دانش آموزان، رشد و تعالی.