الناز خرم فرهادی - کارشناس ارشد
منوچهر فربودی - استادیاردانشگاه آزاد
علی محدثی - مجربی موسسه تحقیقات برنج تنکابن
ابراهیم امیری - استادیار دانشگاه آزاد لاهیجان

این تحقیق به منظور تاثیر فواصل کاشت و مقادیر مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد لاین امیدبخش برنج شماره 3 اجرا گردید. کرت های اصلی شامل سه سطح کود نیتروژن 200 = N1 (92 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) 250 = N2 (115 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) 300 = N3 کیلوگرم اوره (138 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) و کرت های فرعی شامل چهار فاصله کاشت 11×30 =S1 (303000 بوته در هکتار)، 15×30=S2 (222000 بوته در هکتار)، 20×20=S3 (250000 بوته در هکتار) و 25 ×25=S4 (160000 بوته در هکتار) سانتی متر، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت کرت های خرد شده در ایستگاه تحقیقات برنج چپرسر (تنکابن) با 3 تکرار در سال زراعی 1386 صورت گرفت. در طول دوره رشد و پس از آن صفات مورد بررسی شامل عملکرد دانه، ارتفاع بوته، تعداد پنجه در متر مربع، طول خوشه، تعداد دانه پر، خالی و کل، وزن صد دانه، بیوماس کل و شاخص برداشت اندازه گیری شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس، بین سطوح مختلف کود نیتروژن اثرمعنی داری را نشان نداد. سطوح مختلف تراکم بوته بر عملکرد دانه، تعداد پنجه و بیوماس کل به طور معنی داری موثر بود. به طوری که سطوح تراکم بر عملکرد دانه معنی دار در سطح 5 درصد و بر تعداد پنجه در متر مربع و بیوماس کل در سطح 1 درصد معنی دار شداثرات متقابل تراکم ×کود نیتروژن به ترتیب برعملکرد دانه و تعداددانه پردرخوشه درسطح 5و1 درصد معنی دار بود بیشترین تعدادپنجه موثر و بیوماس کل درتراکم 11×30 سانتیمتر به دست آمد مقایسه میانگین اثرات متقابل نشان داد که تراکم 20×20 سانتیمتر و با مصرف 200 کیلوگرم اوره حداکثر تعداددانه پر درخوشه معادل 118/2 را تولید نمود

کود اوره، تراکم، برنج، عملکرد، اجزای عملکرد