مرتضی فرنگ - دکترای رشته مدیریت آموزش عالی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

هدف کلی پژوهش، تحلیل روند تحولات جهانی آموزش منابع انسانی و عوامل موثر بر آن در افق ۲۰۵۰ می باشد. پژوهش-حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر گردآوری اطلاعات، توصیفی- کتابخانه ای است. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه مقالات، کتب، پایان نامه ها و گزارش های مربوط به کشورهای دنیا در حوزه آموزش منابع انسانی می باشد. نمونه شامل مقالات، کتب، پایان نامه ها و هر سندی که مرتبط با حوزه آموزش منابع انسانی برای کشورهای استرالیا، انگلستان، آمریکا، ترکیه، ایران، هند و پاکستان می باشد. رویکرد این پژوهش، آینده پژوهی است. در این پژوهش از روش «تحلیل روند» استفاده شد که این روش یکی از مهمترین فنون آینده نگری محسوب می شود و از روش تحلیل محتوا نیز در این پژوهش استفاده شد. یافته ها نشان داد که طی دوره ۲۰۲۱-۲۰۰۶، کشور ترکیه در زمینه شاخص آموزش توانسته است با ۲۴۹/۰ واحد بیشترین رشد را داشته باشد و ایران از این حیث روند نسبتا مطلوبی را با ۱۲۵/۰ واحد افزایش تجربه کرده است. بر اساس شواهد انتظار می رود که در چشم انداز ۲۰۵۰ کشورهای استرالیا، انگلستان، آمریکا و ترکیه از نظر شاخص آموزش در رتبه بالاتری نسبت به ایران قرار گیرند و نیز پیش بینی می شود که در سال های آینده ایران در باب شاخص آموزش بتواند جایگاهی بالاتر نسبت به کشورهای هند و پاکستان داشته باشد. همچنین در این پژوهش عوامل موثر بر این روندها مورد بررسی قرار گرفت. سرانجام ۳ عامل اصلی شامل عوامل خانوادگی، عوامل سازمانی و عوامل فرا سازمانی و ۱۳ عامل فرعی در قالب توانایی مالی خانواده ها؛ فقر خانواده ها؛ بالارفتن هزینه اقتصادی خانوارها؛ در دسترس بودن آموزش؛ توزیع برابر امکانات آموزشی؛ کمبود امکانات آموزشی و ابزارهای یادگیری؛ استفاده از شیوه های نوین در آموزش؛ رایگان بودن آموزش؛ کیفیت آموزش؛ بودجه دولت برای آموزش؛ اقدامات هماهنگ شده دولت ها، اهداء کنندگان مالی و جوامع آموزشی بین المللی در جهت تامین آموزش همگانی؛ تکنولوژی های پیشرفته و فناوری اطلاعات و تحریم های بین المللی شناسایی شد.

تحلیل روند، آموزش، عوامل موثر، آینده پژوهی