حامد شهریارپور - کارشناسی ارشد بیوفیزیک، گروه بیوفیزیک، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

اهمیت آنزیم پروتئاز اصلی (Mpro) در هضم پلیپروتئینهای ویروسی، Mpro را به عنوان یک هدف دارویی جذاب برای طراحی داروهای ضد ویروسی معرفی میکند. این مطالعه با هدف مطالعه داکینگ مولکولی و پیشبینی خواص ADMET ترکیبات فلاونوئیدی به عنوان بازدارنده آنزیم Mpro انجام شده است. در این راستا، ما مطالعات داکینگ مولکولی کوئرستین، اپی گالوکاتچین گالات، کائمفرول، هسپریدین و میریستین را با استفاده از آتوداک وینا انجام دادیم. سپس به وسیله سرورهای آنلاین admetSAR و SwissADME، خصوصیات ADMET ترکیبات مورد مطالعه پیشبینی شد. مولکول N۳ که پیشتر بعنوان یک بازدارنده بالقوه برای آنزیم Mpro معرفی شده بود در این مطالعه به عنوان مولکول مرجع در نظر گرفته شد. مطالعات داکینگ مولکولی نشان داد که هسپریدین نسبت به مولکول مرجع N۳ و سایر ترکیبات انرژی اتصال بالاتری دارد. مطالعه ADMET نشان داد که کائمفرول، میریستین و کوئرستین خواص فیزیکوشیمیایی و فراهمی زیستی خوبی به عنوان یک دارو دارند ولی سمیت این ترکیبات برای ارگانها و ژنتیک نسبت به ترکیب مرجع بیشتر بود. اگرچه ترکیب هسپریدین انرژی اتصال بالاتری نسبت به سایر ترکیبات داشت، ولی خواص فیزیکوشیمیایی و فراهمی زیستی خوبی به عنوان یک دارو ندارد. به طور کلی مطالعه حاضر جهت بررسی اثر بخشی و بهینه سازی ترکیبات فلاونوئیدی به منظور بازدارندگی فعالیت آنزیمMproانجام شد و در نهایت مشخص شد که هسپریدین نسبت به ترکیب مرجعN۳نتیجه بهتری دارد، ولی باید بهینه تر شود.

کروناویروس، پروتئاز اصلی، فلاونوئید، داکینگ مولکولی،ADMET