لیدا رستمی - دانشجوی کارشناسی ارشد اگرواکولوژی
علیرضا کوچکی - اعضا هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی نصیری محلاتی
فرید گل زردی - دانشجوی دکتری اکولوژی کشاورزی

به منظور ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا (Phaseolus vulgaris L.) در کشت مخلوط افزایشی با ذرت (Zea mays L.) آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تیمار و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1387 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل کشت مخلوط تراکم معمول لوبیا با تراکم معمول ذرت به اضافه 10%، 20% و 30% و کشت خالص لوبیا بود. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین عملکرد لوبیا به ترتیب به تیمار کشت خالص لوبیا (59/1 تن دانه در هکتار) و تیمار کشت مخلوط تراکم معمول لوبیا با تراکم معمول ذرت به اضافه 30% (85/0 تن دانه در هکتار) تعلق داشت. بیشترین مقادیر نسبت برابری زمین مربوط به کشت مخلوط تراکم معمول لوبیا با تراکم معمول ذرت به اضافه 10%، )(به ترتیب با 16 و 7 بوته در متر مربع لوبیا و ذرت)، (20/1 = LER) و کمترین مقادیر LER مربوط به کشت مخلوط تراکم معمول لوبیا با تراکم معمول ذرت به اضافه 30%، (به ترتیب با 16 و 9 بوته در متر مربع لوبیا و ذرت)، (16/1- LER) بود.

تراکم بوته، شاخص سطح برگ، کشت مخلوط ردیفی، نسبت برابری زمین