اکرم جعفری - ارشد مددکاری اجتماعی ،کارشناس اورژانس اجتماعی
سید رضا جوادیان - دکترا مددکاری اجتماعی، دانشیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه یزد
علیرضا مولا - دکترا مددکاری اجتماعی، دانشیار دانشگاه کارلستاد سوئد
مهناز فرهمند - دکترا جامعه شناسی بررسی مسائل اجتماعی ایران،دانشیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه یزد

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی مداخله مددکاری اجتماعی مبتنی بر الگوی رهیاب (حل مسئله) بر خودکارآمدی دانشجویان است. پژوهش پیش رو یک مطالعه شبه آزمایشی با پس آزمون و پیش آزمون در دو گروه کنترل و آزمایش است. تعداد ۵۴ نفر از دانشجویان دانشگاه ها از روش در دسترس انتخاب و به دو گروه کنترل و آزمایش تفکیک شدند. مداخله شامل ۱۰ جلسه بر اساس الگوی حل مسئله رهیاب انجام گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ها ی خودکارآمدی اجتماعی اسمیت و بتز استفاده شد. داده ها به وسیله نرم افزار spss و به روش تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها نشان داد که مداخله مددکاری اجتماعی بر خودکارآمدی دانشجویان موثر بوده است، بطوریکه بین میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش تفاوت معناداری وجود داشت در حالی که تفاوت معناداری در پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل مشاهده نشد. در پس آزمون در رابطه با خودکارآمدی اجتماعی نیز میانگین در گروه آزمایش ۱۹/۸۹ و در گروه کنترل ۵۶/۷۸ بود که نشان دهنده تفاوت معنی دار بین دو گروه است. نتیجه یافته ها نشان داد مداخله مددکاری اجتماعی مبتنی بر الگوی رهیاب (حل مسئله) بر خودکارآمدی دانشجویان دارای تاثیر مثبت می باشد.

الگوی رهیاب، ، خودکارآمدی اجتماعی، دانشجویان، مداخله مددکاری اجتماعی