فرهاد عمرانی - کارشناسی روانشناسی عمومی، معلم رسمی آموزش و پرورش

برنامه درسی به عنوان یکی از ستون های الزامی سازه علوم تربیتی نقش بی بدیلی در عملکردهای تربیتی داشته است وقتی پا را از قلمرو رسمی بودن بیرون گذاشته و فرایندهای غیررسمی را در برگرفته است. برنامه درسی به منزله ظرف و ظرفیتی درگرفته شده است که کارکردهای چندگانه پیداکرده و درصدد برآمده تا همه اتفاق های آموزشی آشکار و پنهان و شکل عملی شدن انتظارات و مقاصد آموزشی را در خود جای می دهد. برنامه درسی به منزله یک فرایند، می خواهد مسیری باشد که آغاز و پایان جریان یادگیری و آموزش را به هم پیوند دهد. در واقع هر نظام آموزشی در تلاش است تا از طریق طراحی و تدوین برنامه-های درسی مشخص انواع مختلف دانش و مهارت هایی از جمله مهارت های اجتماعی را به دانش آموزان انتقال داده و آن ها را برای بر عهده گرفتن نقش ها و مسئولیت هایشان در زندگی واقعی آماده سازد. دانش آموزان در نظام های آموزشی، تجارب بسیار ارزشمندی را فرامی گیرند که بخش اعظم آن ها در برنامه های درسی طرح ریزی شده، مشخص نیست.

برنامه درسی پنهان، دانش آموزان، رشد مهارت اجتماعی، ابتدایی.