اثربخشی بازی درمانی شناختی رفتاری بر بهبود حافظه کاری غیرکلامی دانش آموزان دارای اختلال بیان نوشتاری

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازیدرمانی شناختی رفتاری بر بهبود حافظه کاری غیرکلامی دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دارای اختلالات یادگیری در شهرستان دزفول که در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ به مرکز اختلالات یادگیری مراجعه کردند تشکیل داد. با روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس ۳ نفر از دانش آموزان برای انجام این مداخله انتخاب شدند. این دانش آموزان گروه سنی ۸سال و پایه دوم ابتدایی بودند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه ناتوانی های یادگیری کلورادو (CLDQ) برای شناسایی ناتوانیهای یادگیری و خرده مقیاس حافظه کاری تست هوش استنفورد بینه نسخه پنجم (SB۵)استفاده شد. در این پژوهش طرح تک موردی برای تحلیل داده ها از معناداری بالینی استفاده شد. معناداری بالینی با استفاده از فرمول درصد بهبودی محاسبه شد. برای ارزیابی کارایی از روشهای ترسیم دیداری یا نمودار گرافیکی بهبود تشخیصی استفاده و نتایج قبل و بعد از مداخله به صورت جدول آورده شده است. طبق نتایج بازی درمانی شناختی رفتاری در بهبود حافظه کاری غیرکلامی این دانش آموزان موثر بوده است و این روش درمانی برای درمان اختلالات یادگیری به عنوان روشی موثر پیشنهاد میشود.

Keywords:

بازی درمانی شناختی رفتاری , اختلالات یادگیری , حافظه کاری