مرضیه گشانی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، ایران
سیده سیما معالی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج، ایران
داریوش امینی - استادیار دانشگاه فرهنگیان همدان، ایران

زمینه و هدف: از جمله مشکلات اصلی کودکان کار، مشکل در سازش یافتگی اجتماعی است. یکی از مداخله های تاثیرگذار در این زمینه، ذهن آگاهی کودک محور است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش ذهن آگاهی کودک محور بر سازش یافتگی اجتماعی کودکان کار بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش کودکان کار شهرستان همدان در سال ۱۴۰۲ بودند. نمونه ی مورد مطالعه، ۳۰ کودک کار از جامعه مذکور ۱۵) دختر و ۱۵ پسر) بود که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی ساده با کمک قرعه کشی در دو گروه مساوی آزمایش ۱۵) نفر) و کنترل ۱۵) نفر) گمارده شدند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، مداخله ذهن آگاهی کودک محور را طی ۱۰ جلسه ۸۰ دقیقه ای دریافت کردند و افراد گروه کنترل هیچ نوع مداخله ای را دریافت نکردند. برای جمعآوری داده ها از پرسشنامه سازش یافتگی اجتماعی سینها و سینگ (۱۹۹۳)، و برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که درمان ذهن آگاهی کودک محور، تاثیر معنیداری بر سازش یافتگی اجتماعی کودکان کار داشت .(P>۰/۰۵) نتیجه گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر میتوان گفت که آموزش ذهن آگاهی کودک محور سبب میشود تا انعطاف پذیری روانی کودکان کار افزایش یافته و توانایی بیشتری در خود احساس کرده و در نهایت به سازش یافتگی اجتماعی بالاتری دست یابند.

ذهن آگاهی کودک محور، سازشیافتگی اجتماعی، کودکان کار