محمدباهر طالاری - دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل ایران.
ژیلا ضیغمی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی،دانشگاه آزاد اردبیل، اردبیل، ایران.

اختلال نقص توجه و بیش فعالی، یک اختلال عصبی رشدی که برای کودکان تشخیص داده میشود و با مقادیر بیش از حد بی توجهی، بی احتیاطی، بیش فعالی و تکانشگری که فراگیر، مخرب و در غیر این صورت برای سن نامناسب هستند مشخص میشود.اغلب اوقات مشکلات دانش آموز مبتلا به این اختلال در تمامی حیطه های تحصیلی،اجتماعی و رفتاری او تبلور می یابد .شیوع بالینی این اختلال در سال های اخیر باعث شده است که توجه زیادی به درمان های مختلف در این حوزه شود.روش های درمان نوروساینس،از جمله روش نوروفیدبک و تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای جزو مداخلاتی هستند که می توانند بستری را فراهم آورند که باعث بهبود وضعیت تحصیلی و مشکلات این دانش آموزان شود .این مقاله،مروری بر پیشینه ی مربوط به درمان های نوروساینس شامل تحریک الکتریکی از روی جمجمه((tdcs نوروفیدبک بر کارکردهای مختلف دانش اموزان بیش فعال می باشد.

نقص توجه/بیش فعالی، درمان های نوروساینس، تحریک الکتریکی مستقیم فرا جمجمه ای، نوروفیدبک، دانش آموز