برآورد بیلان منابع آب زیرزمینی با رویکرد سنجش از دور: مطالعه موردی دشت قمشه

یکی از روش های پایش آب زیرزمینی، محاسبه بیلان می باشد که اطلاعاتی مهم درباره وضعیت و تغییرات آبخوان ها ارائه می دهد. با وجود این، برآورد مولفه های بیلان آب زیرزمینی با چالش هایی همراه است که به کاهش دقت نتایج می انجامد. هدف این مطالعه، ارتقای دقت محاسبه تبخیر و تعرق در بیلان آب زیرزمینی با به کارگیری سنجش از دور است که به بهبود تخمین آب برگشتی و نفوذ ناشی از بارش منجر می شود. در نتیجه بیلان آب زیرزمینی با دقت بیشتری محاسبه می گردد. برای این منظور، داده های چاه های مشاهداتی، بارش، برداشت ها، رودخانه ها و آبخوان ها در محدوده مطالعاتی قمشه بین سال های ۱۳۸۱ و ۱۳۹۵ جهت ارزیابی بیلان آب زیرزمینی مورد استفاده قرار گرفت و از یک مدل مفهومی بیلان و محصولات سنجنده WaPOR برای تخمین تبخیر و تعرق استفاده شد. درنهایت بیلان مشاهداتی با بیلان محاسبه شده مقایسه شد. نتایج نشان داد که در دوره مورد نظر، ۵۴/۴۰ میلیون مترمکعب آب از طریق بارش، آبیاری و جریان سطحی به سفره زیرزمینی نفوذ کرده است. در مقابل، ۲۶۲ میلیون مترمکعب آب از آبخوان برداشت شده که ۵۳/۱۰۵ میلیون مترمکعب آن به سفره بازگشته است. همچنین ۲۱/۱۰ میلیون مترمکعب آب به صورت جریان جانبی وارد و ۷۳/۰ میلیون مترمکعب آب از آبخوان خارج شده است. بیلان آب زیرزمینی با استفاده از دو روش محاسباتی و مشاهداتی به ترتیب ۰۲/۱۲۰ و ۰۹/۱۱۹ میلیون مترمکعب برآورد شد. مقایسه این دو بیلان نشان می دهد که استفاده از محصولات سنجنده WaPOR در برآورد مولفه های بیلان آب، عدم قطعیت را کاهش و دقت محاسبات را در محدوده مطالعاتی قمشه افزایش می دهد.

Keywords:

سنجنده WaPOR , تبخیر و تعرق , نفوذ از بارش , آب برگشتی , بیلان آب