خصوصیات ژنتیکی شاخصهای مقاومت به خشکی درآفتابگردان

دراین پژوهش خصوصیات ژنتیکی شاخصهای مقاومت به خشکی مطالعه گردید بدین منظور 21ژنوتیپ آفتابگردان شامل 6والد و 15هیبرید F1 حاصل ازتلاقی لاین ها بصورت دی آلل دردو شرایط رطوبتی نرمال و تحت شرایط کم آبیاری درقالب دو طرح بلو کهای کامل تصادفی با 3تکرار ارزیابی گردیدند براساس عملکرد لاین ها دردو شرایط رطوبتی شاخصهای مختلف مقاومت به خشکی محاسبه گردیدند تجزیه واریانس روی داده های مربوط به شاخصها نشان داد که اختلاف معنی اماری معنی داری بین ژنوتیپ ها برای شاخصهای مختلف به جز YSI,SSI وجود دارد تجزیه مجموع مربعات ژنوتیپ به قابلیت ترکیب عمومی وخصوصی نشان داد که دررابطه با شاخص های YI,HM,GMP,STI هم واریانس ناشی ازقابلیت ترکیب عمومی و هم خصوصی معنی دار است درحالیکه دررابطه با شاخصهای MP,TOL فقط واریانس ناشی ازقابلیت ترکیب خصوصی معنی دار است براساس نتایج بدست آمده ازاین تحقیق به نظر می رسد که گزینش براساس شاخصهای MP,SSI,YSI,TOL نمی تواند درگزینش ژنوتیپ های مقاوم موثر باشد چون این شاخصها ازقابلیت تکرارپذیری خوبی برخوردار نیستند.

Keywords:

آفتابگردان , مقاومت به خشکی , شاخصهای مقاومت به خشکی , تجزیه ترکیب پذیری