محمد عالم احمدزاده - آمر پژوهشی علوم تربیتی

هدف از این پژوهش بررسی خلاقیت و شیوههای آموزش آن و ارایه ی راهکارهای موثر آن در پرورش شاگردان است. روش پژوهش به صورت کتابخانهای است، از کتب روان شناسی و علوم تربیتی و نتایج کنفرانسها در این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است.در آموزش و پرورش با توجه با کمبود امکانات بسیار زیادی که وجود دارد و از سویی دیگر نقش معلمان در به وجود آوردن خلاقیت امری مهم و ضروری به نظر میرسد. لذا در این پژوهش سعی شده است که نقش خلاقیت در پرورش استعدادهای نهفته دانشآموزان مورد بررسی قرار گیرد تا راهکاری به مسولان و معلمان ارائه گردد و به امر خلاقیت ، توجه و عنایت مبذول شود.از حدود سال ۱۹۵۰، به بعد روان شناسان دریافتند که هوش با خلاقیت از یک مقوله نیستند. اولین بار «گیلفورد» در این زمینه طرح وسیعی اجرا کرد. او در سال ۱۹۵۰ در سخنرانی افتتاحیه، در مقام سرپرست طرح گفت: «من به دقت موضوع خلاقیت را مورد بحث قرار دادهام، زیرا در طول چند دهه، روان شناسان از ورود به این موضوع وحشت داشتند». البته در گذشته چندان توجهی به این موضوع نشده بود، ولی اکنون مدتی است مورد توجه قرار گرفته و پژوهش در این زمینه انجام شده است. این پژوهش مروری است بر یافتهها و نتایج پژوهشهای معتبر در زمینه خلاقیت.

خلاقیت, آفرینندگی, حل مساله و تفکر واگرا