مریم هوشمندراد - کارشناسی کامپیوتر، گرایش سخت افزار، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین ، معاونت پرورشی ، قزوین

بدون تردید خانواده عمدهترین و موثرترین نقش را در فرایند شکل گیری شخصیت برای ایجاد حس عزت نفس در کودکان دارد. در خانوادهای که صمیمیت ، محبت ، مهربانی وجود دارد کودک می تواند هم عزت نفس بالایی داشته باشد و هم تغییرات مطلوب در شخصیت او ایجاد گردد. از یک سو کودک می تواند با اطمینان به شخصیت خود با مشکلات روبرو شود و از سوی دیگر، بدون داشتن اضطراب و تشویش رفتارهای نامناسب خود را مورد تردید قرار داده و سعی می کند آنها را به نحو مطلوب تغییر دهد. شکل گیری بنیادین عزت نفس در کودکان متاثر از فضای کلی خانواده است . بی سرپرستی از آغاز خلقت وجود داشته است و کودکان بی سرپرست در خانه های کودک و نوجوان و دور از محبت والدین و اعضای خانواده زندگی می کنند و برخی از آنها دچار محرومیت ها و احساس شکست و گاه نیز دچار صدمه ها و ضربه های روانی هستند. این کودکان در وجودشان احساس خلا می کنند و افرادی ناراضی و ناراحت هستند که برای احقاق حق خود ممکن است تن به رفتارهای ناسازگارانه و انحراف آمیز دهند. کودکان بی سرپرست با مقایسه شرایط زندگی خود با کودکان عادی خود را دچار ناکامی جبران ناپذیری می بینند که زمینه بروز پرخاشگری و ناسازگاری کودک را فراهم می سازد و از آنجایی که نوجوانی یکی از دورانهای مهم در ساخت و پایه ریزی شخصیت فرد محسوب می شود چه بسا مشکلات رفتاری بروز پیدا کرده در این برهه ، در دوره های بعدی زندگی ، خود را به صورت ویژگی هایی پایدار نشان دهند.

دانش آموز،عزت نفس ،خود کم بینی ،بی والدین ،عادی