فاطمه قربانی شنگل - کارشناسی، علوم تربیتی،آذربایجان شرقی، شبستر

در زندگی واقعی، معمولا هر حرفه ای ترکیبی از چند هوش را طلب می کند. برای موفقیت در هر رشته ای باید این موضوع را در نظر گرفت. معلم، پزشک، نویسنده، نقاش، خلبان، مکانیک، نوازنده، فروشنده و بازیگر، همه و همه از انواع هوش به صورت ترکیبی استفاده می کنند و موفقیت هر فردی در گرو این است که هوش های مربوط به حرفه ی مورد علاقه اش را در خود تقویت کند. یکی از مهم ترین وظایف مدرسه این است که با ایجاد بستر مناسب، استعدادهای دانش آموزان را در زمینه های گوناگون کشف کند و دانش آموزان را با توجه به استعدادهای خاص خود در مسیر زندگی هدایت کند. در بحث هوش های چندگانه باید به این نکته توجه کرد که هوش ها یا توانایی های هر فرد در عمل به طور ترکیبی استفاده می شوند. مثلا خلبان در تصمیم گیری و اجرای عملیات پرواز از هوش منطقی، در انجام کار از هوش بدنی- حرکتی، در تشخیص موقعیت و مسیریابی از هوش فضایی، و در ارتباط با خدمه ی پرواز و برج مراقبت از هوش بین فردی و هوش زبانی- کلامی استفاده می کند. یک معلم در برنامه ریزی، ارائه ی درس و رعایت پیوستگی تمرین ها و مطالب به طور روزمره و در طول سال تحصیلی از هوش منطقی - ریاضی، در انجام کار و رعایت زبان بدن متناسب با شرایط از هوش بدنی - حرکتی، در طراحی و چیدمان کلاس و استفاده از تخته از هوش فضایی، در شناخت و کنترل احساسات و بهر ه جویی از توانایی های خود در مدرسه از هوش درون فردی، و در تعامل با دانش آموزان، همکاران، و اولیا، و دادن بازخورد با انتخاب واژگان و لحن مناسب از هوش زبانی-کلامی و هوش بین فردی استفاده می کند. بنابراین، شناسایی استعدادها کمک می کند دانش آموزان متناسب با هوش های برتر خود رشته یا حرفه ای را دنبال کنند که با گرایش ها و استعدادهای آن ها هماهنگی بیشتری دارد. وظیفه ی معلمان و کارکنان مدرسه این است که نخست هوش های چندگانه را خوب بشناسند، و به تبع آن دانش آموزان را خوب مشاهده کنند و هر یک را براساس استعدادهای ویژه ی خود هوشمندانه هدایت کنند. در این پژوهش به تبیین رویکردهای پرورش هوش چندگانه در دانش آموزان پرداخته می شود.

هوش، هوش چندگانه، دانش آموزان