اکرم کوشکی - کارشناسی تربیت مربی پیش دبستانی، دانشگاه علمی کاربردی
عباس جغتائی - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد
سیده سارا ضیائی مرینان - کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد
زهرا خالصی - کارشناسی آموزش کودکان استثنایی، دانشگاه فرهنگیان

در این پژوهش، نقش و تاثیر نهاد های اصلی اجتماعی و سازمان های مردم نهاد (سمن ها) بر نهاد آموزش و پرورش مورد بررسی قرار گرفته است. آموزش و پرورش به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای اجتماعی، نقش کلیدی در شکل گیری و توسعه جامعه دارد. تعامل میان آموزش و پرورش و سایر نهادهای اجتماعی مانند خانواده، دولت، رسانه ها و سمن ها، می تواند بر کیفیت و کارآمدی فرآیند تعلیم و تربیت تاثیرگذار باشد. خانواده به عنوان اولین نهاد اجتماعی، پایه های اولیه شخصیت و یادگیری فرزندان را شکل می دهد و می تواند به عنوان پشتیبان آموزش و پرورش عمل کند. دولت و حاکمیت نیز از طریق تدوین سیاست ها و برنامه های آموزشی، بودجه ریزی و قانون گذاری، نقش مهمی در هدایت و نظارت بر نظام آموزشی ایفا می کنند. رسانه ها به عنوان پل ارتباطی میان جامعه و آموزش و پرورش، می توانند در انتقال دانش، ارزش ها و نگرش های مطلوب نقش موثری داشته باشند. علاوه بر این، سمن ها با ارائه خدمات آموزشی، فرهنگی و اجتماعی، می توانند به تقویت نهاد آموزش و پرورش کمک کنند و فضایی برای مشارکت مردمی و توسعه مهارت های اجتماعی فراهم آورند. این تعاملات متقابل، زمینه ساز یک فرآیند آموزشی دوسویه و پویا هستند که می تواند به ارتقاء سطح دانش و آگاهی جامعه منجر شود. این پژوهش کیفی، با استفاده از داده های جمع آوری شده از منابع کتابخانه ای، به تحلیل وظایف و کارکردهای نهادهای مذکور در قبال آموزش و پرورش پرداخته و اهمیت مشارکت آن ها را در بهبود کیفیت آموزشی مورد تاکید قرار داده است. نتیجه گیری پژوهش نشان می دهد که تعامل سازنده و هم افزایی میان نهادهای اجتماعی و آموزش و پرورش، می تواند به توسعه پایدار و جامع نگر جامعه کمک کند و زمینه ساز تغییرات مثبت اجتماعی و فرهنگی شود.

آموزش و پورش، نهاد های اجتماعی، خانواده، سمن ها