زهرا غانمی - دانشجوی کارشناسی زبان و ادبیات فارسی

این مقاله به دنبال بررسی تعاملات هویتی – فرهنگی بین کشور ایران و کشور های فارسی زبان تاجیکستان و افغانستان و میزان نزدیکی فرهنگی این کشور ها به یکدیگر است. از دیربار تا کنون، کشور ایران به دلیل فرهنگ و هویت غنی خود، مورد توجه بسیاری از کشور ها بوده است؛ به همین سبب با وجود گذر زمان کشور های تاجیکستان و افغانستان، همچنان به دنبال پیروی از فرهنگ، سنت و آیین های کشور ایران هستند و به آن پایبندند. علاوه بر موارد ذکر شده، زبان فارسی ایران نیز جزو مشترکات فرهنگی این کشور ها است. این زبان، یکی از کهن ترین زبان هاست که دوره های متفاوتی را پشت سر گذاشته است. اما با این وجود هویت اصلی خود را حفظ کرده است و نه تنها از بین نرفته؛ بلکه در کشور های زیادی صحبت میشود و توسعه پیدا کرده است. زبان فارسی علاوه بر کشور ایران، در کشور های تاجیکستان و افغانستان، به عنوان زبان اصلی به رسمیت شناخته شده است و همین عامل باعث شده است بین کشور ایران و کشور های فارسی زبان همچنان تعاملات هویتی-فرهنگی وجود داشته باشد و در اثر این عوامل، روابط سیاسی و اقتصادی و... نیز بین این کشور ها برقرار است. برای حفظ این مشترکات، اگر فعالیت های فرهنگی اجرا شود، دوستی و اتحاد بین این کشور ها همچنان برقرار میماند.

فرهنگ، زبان فارسی، ایران، تاجیکستان، افغانستان