ازیتا امیری - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد آموزش و بهسازی منابع انسانی از دانشگاه ازاد واحد الکترونیکی تهران مرکزی

مدرسه نخستین نهاد رسمی است که از طریق معلمان ، گروه همسالان ، جو مدرسه ، و برنامه های درسی تعلمیات مدنی ، دانش آموزان را هم به نحوه کار اجتماع محدودشان (مدرسه) و هم جامعه ای که در داخل آن سهمی خواهند داشت و بالتبع از حقوق و مسولیت هایی برخوردار خواهند شد قادر می سازد. یکی از عواملی که می تواند بر عملکرد تحصیل دانش آموزان موثر باشد، اخلاق معلم است. در این رابطه نقش معلمان به عنوان افرادی که در بالاترین سطح از تعامل میان فردی با دانش آموزان قرار دارند و الگویی قابل مشاهده و در دسترس برای سازندگان اجتماع تلقی می شوند، قابل بررسی و تامل است. اخلاق از جمله مسائلی است که همواره در کلیه ی سطوح فعالیت های انسانی اهمیت داشته و تداوم حیات جوامع بشری، منوط به تعهد اعضای آن جامعه به بایسته های اخلاقی است. معلم با توجه به نفوذ معنوی اش، قلب ، اندیشه و رفتار دانش آموز را تسخیر می نماید. تمام رفتار معلم از کوچکترین حرکات و اشارات او ، تا نحوه گفتار و عملش همه توسط دانش آموزان تقلید می شود. دانش آموز ، معلم را الگو و سرمشق اخلاق و رفتارخویش قرار می دهد، زیرا شاگرد معلم را سرآمد افراد و والاترین شخصیت ها می داند، پس سعی می کند کمالات و شخصیت او را در خویش تجلی دهد و همان راه را برود که او رفته است. او آنچه را معلمش خوب بداند ارج می نهد، و آنچه را بی ارزش شمارد زشت می انگارد. از این طریق است که معلم می تواند بر شاگردانش تاثیر مثبت بگذارد. معلم علاوه بر اینکه خود باید فردی واجد شایستگی های اخلاقی باشد باید بتواند در موقعیت های اخلاقی مختلف، چگونه با دانش آموزان تعامل کند و سطح دانش، بینش و رفتار اخلاقی آن ها را بهبود بخشد

اخلاق، معلم، دانش آموزان، عملکرد تحصیلی