پریسا صفرلو - کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه علوم و تحقیقات

خانواده، نهادی مقدس و اصیلترین پایه زندگی اجتماعی است. بقاء و دوام جامعه انسانی به دوام خانواده بستگی دارد و صلاحو فساد فرد و اجتماع نیز در گرو صلاح و فساد خانواده است. یکی از معیارهای خانواده منسجم وجود پیوند عاطفی بیناعضای آن است. عوامل گوناگونی به این پیوند آسیب رسانده و هنجارهای اصیل خانواده را تهدید می کند که این عوامل گاهمنجر به طلاق عاطفی می شود. طلاق عاطفی به سردی روابط میان زن و شوهر گفته می شود که در این رابطه ضعف ارتباطاحساسی و عاطفی منجر به سردی تمام روابط یک زوج می شود. همچنین وجود این مشکل در یک رابطه موجب بی مهری وکم شدن انرژی های مثبت می شود و زوجها در بیگانگی دنیای یکدیگر برای همیشه گم می شوند و برای هم فقط یکهم خانه ای که به هم عادت دارند، باقی میمانند. با این فاصله گرفتن روحی از هم هرکدام در خلوت خود دیگری را به بی مهریو عدم درک متقابل متهم می کنند. طلاق عاطفی را اولین مرحله فرآیند طلاق میداند که بیانگر رابطه زناشویی روبه زوالاست که احساس تلخ بیگانگی جایگزین آن شده است. همین طلاق عاطفی زمینه ساز خیانت زناشویی می گردد. این مقاله بهروشی مروری و کتابخانه ای به بررسی تاثیر طلاق عاطفی و احساس تنهایی بر گسترش خیانت زناشویی می پردازد. نتایجنشان داد نارضایتی از روابط جنسی و عاطفی باهمسر یکی از مهمترین عوامل در تبیین روابط خیانت زناشویی محسوبمی شود. دلیل آن می تواند عدم آگاهی و یادگیری مهارتهای زناشویی با اختلالات جنسی زوجین باشد بنابراین هر چهزوجین از این مهارت های ارتباطی کمتر برخوردار باشند زمینه های بروز بی توجهی و ارضا نکردن نیازهای همدیگر کاهشعلاقه و در نهایت خیانت بیشتر فراهم می شود.

ازدواج، طلاق عاطفی، احساس تنهایی، خیانت زناشویی