زهرا طهماسبی

در پژوهش حاضر، هدف پیش بینی اضطراب اجتماعی دانش آموزان دختر دبیرستان بر اساس تحمل پریشانی، وابستگی بین فردی و خشم انجام شد. روش پژوهش همبستگی از نوع پیش بینی به شیوه توصیفی بود و جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر دبیرستان قم در سال تحصیلی ۱۳۹۵ - ۱۳۹۶ بود. گروه نمونه این پژوهش ۳۰۹ نفر دختر بودند که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه افکار اضطراب اجتماعی (هارتمن (۱۹۸۴ و پرسشنامه وابستگی بین فردی BDI (هیرشیفلد، (۱۹۹۷ راهنمای مقیاس تحمل پریشانی DIS (سمیونز و گاهر (۲۰۰۵ و پرسشنامه بیان حالت هیجانی و صفت شخصیتی خشم STAXI-۲، ۱۹۹۹ بود روش تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و مقیاس شاخص مرکزی – شاخص پراکندگی و میانگین ومیانه استفاده کردیم. و شیوه پژوهش رگرسیون چند متغیره است نتایج نشان داد رابطه مثبت معناداری بین اضطراب اجتماعی و تحمل پریشانی وابستگی بین فردی و خشم وجود دارد. یافته های این پژوهش از اهمیت متغیرهای تحمل پریشانی ووابستگی بین فردی و خشم در پیش بینی اضطراب اجتماعی دختران دبیرستان حمایت می کند.

اضطراب اجتماعی،تحمل پریشانی، خشم، نوجوان دختر