محدثه خمیسی - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی، پردیس اروند آبادان، دانشگاه فرهنگیان، آبادان، ایران
زمرد چناری - استادیار دانشگاه فرهنگیان دخترانه مرکز اروند

هدف از ارائه این پژوهش بررسی راهکارهای افزایش اعتقادات و باورهای دینی دانش آموزان ابتدایی است. هدف از آموزش دینی تنها افزایش معلومات دینی دانش آموزان نیست، بلکه مقصود اصلی، پرورش ایمان و نیل به تربیت دینی و الهی است. به عبارت دیگر، هدف اصلی تدین می باشد. جامعه و آموزش و پرورش ما برای رسیدن به مرحله ای که بتواند تربیت دینی دانش آموزان را به نحو احسن انجام دهد، لازم است در مسیر و روش خود تغییراتی ایجاد کند. برای تربیت دینی دانش آموزان ابتدایی وجود چندعامل ضروری است. این عوامل شامل خانواده به عنوان اولین نهادی که کودک در آن رشد پیدا می کند و با مسائل تربیتی آشنا می شود. عامل بعدی مدرسه می باشد. مدرسه دومین نهادی است که دانش آموزان بعد از خانواده با آن آشنا می شوند و تاثیرات قابل توجهی بر آنها می گذارد. سومین عامل کتاب درسی است، اگر کتاب درسی نتواند نیازهای تربیتی به خصوص دینی را به طور مناسب برطرف کند، باید مورد بازنگری قرار بگیرد. عامل چهارم معلم است، معلم دوره ابتدایی از نقش الگویی گیرایی برخوردار است که می تواند بر تربیت دینی دانش آموزان را بیافزاید. روش نگارش این مقاله که از نوع مروری بوده است با استفاده از اطلاعات کتابخانه ای و تحلیل و بررسی پژوهش ها و تحقیقات به روز در این باره انجام گرفته است. مواردی که سعی شده در این مقاله به آنها اشاره شود: بررسی چهار عوامل نام برده، نقش استدلال، تفکر و اقناع دانش آموزان در تربیت دینی، توجه به تفاوت های فردی در تربیت دینی، راهکارها و مراحل اجرای آن، تکنیک های اجرای روش در کلاس درس و برنامه های پرورشی، راهکارهای عملی برای مشارکت مذهبی دانش آموزان در مدرسه و راهکارهای تعمیق و تقویت باورهای دینی در مدارس می باشند.

تربیت دینی، معلم، مدرسه، راهکار